قرآن كريم مى‌فرمايد:

(وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَى كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ^ لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ) [1]

و مردم را دعوت عمومى به حج كن تا پياده و سواره از هر راه دورى به سوى تو بيايند تا شاهد منافع گوناگون خويش (در اين برنامه حيات بخش) باشند.

بى‌شك اين آيه شامل منافع اقتصادى نيز مى‌شود.

از سوى ديگر، بر هر حج گزارى واجب است حيوانى را در منى قربانى كند و آن را به مصرف فقرا و مؤمنان برساند. در صورت بهره‌بردارى صحيح از گوشت‌هاى اين قربانى‌ها و جلوگيرى از اتلاف آن‌ها، مى‌توان توده‌هاى فقير را در مناطق گوناگون جامعه اسلامى، تحت پوشش قرار داد و گامى در راه رفع فقر آن‌ها برداشت.

در ادامه اين بخش به قسمتى از سخنان امام خمينى رحمه الله درباره حج، گوش جان مى‌سپاريم:

اكنون كه حجاج بيت اللَّه الحرام از خانه تن و دنيا مهاجرت الى اللَّه و رسوله، كه خانه دل است مى‌كنند و همه چيز جز محبوب حقيقى در وراى آنان است، بلكه چيزى جز او نيست كه درون و برون داشته باشد. بايد بدانند كه حج ابراهيمى- محمدى 6، سال‌هاست غريب و مهجور است؛ هم از جهات معنوى و عرفانى و هم از جهات سياسى و اجتماعى. و حجاج عزيز تمامى كشورهاى اسلامى بايد بيت خدا را در همه ابعادش از اين غربت درآورند. اسرار عرفانى و معنويش به عهده عرفاى غير محجوب؛ و ما اينك با بعد سياسى و اجتماعى آن سر و كار داريم كه بايد گفت فرسنگ‌ها از آن دوريم. ما مأمور به جبران مافات هستيم. اين كنگره سراپا سياست كه به دعوت ابراهيم و محمد 6 برپا مى‌شود و از هر گوشه دنيا و از هر فَجّ عميق در آن اجتماع مى‌كنند، براى منافع ناس است و قيام به قسط است و در ادامه بت‌شكنى‌هاى ابراهيم و محمد است و طاغوت شكنى و فرعون زدودن‌هاى موسى است .... [2]

[1] - حج، آيه 26-27

[2] - صحيفه نور، ج 20، ص 17-18، انتشارات سازمان مدارك فرهنگى انقلاب اسلامى