كه قرض دهنده، به سبب قرض سودى نگيرد در حالى كه با به كار بردن حيله‌هاى ربا و تغيير شكل ظاهرى موضوع، با غرض قطعى شارع مخالفت مى‌شود و نظير حيله اصحاب سبت است كه قرآن كريم آنان را توبيخ كرده است از اين رو، امام خمينى رحمه الله در اين زمينه مى‌نويسد:

«براى رهايى از ربا، راه‌هايى ارائه شده، ولى من در اين مسأله تجديد نظر كردم و دريافتم كه رهايى از حكم ربا به هيچ وجه جايز نيست. [1]

بانك‌

بانك، «مؤسسه‌اى است تجارى كه به موجب قانون بانكدارى تأسيس مى‌شود و بر اساس موازين آن به عمليات بانكى مى‌پردازد.»

بانك‌ها نقش عمده و تعيين كننده در فعاليت‌هاى اقتصادى و به گردش درآمدن چرخ‌هاى پيشرفت اقتصادى- اجتماعى ايفا مى‌كنند. در اينجا برخى از عمليات و معاملات بانك را بررسى مى‌كنيم:

سپرده‌گذارى‌

مردم در واگذارى پول خود به بانك، انگيزه‌هاى گوناگونى دارند؛ برخى براى جلب سود و برخى براى محفوظ ماندن از خطر و يا تسهيل در مبادلات و معاملات اين كار را انجام مى‌دهند و بر اين اساس شيوه سپرده‌گذارى به صورت‌هاى ذيل انجام مى‌گيرد:

الف- سپرده قرض الحسنه:

گروهى از مردم مايلند پس‌انداز خود را در بانك نگاه دارند، تا هنگام ضرورت به راحتى بتوانند از آن استفاده كنند. بانك براى جذب پس‌انداز آنان به صورت قرض الحسنه، از دو روش بهره مى‌جويد:

1- حساب جارى: ويژگى چنين حسابى در اين است كه شخص با سپردن پول به‌

[1] - ر. ك. تحرير الوسيله، ج 1، ص 464