تقسيم مى‌شود. در صورتى كه عامل كوتاهى نكند، تلف شدن سرمايه به عهده سرمايه دار است.

ربا كه حرمتش از ضروريات دين است بر دو قسم است: 1- رباى معاملى و آن عبارت است از مبادله دو كالاى هم جنسى كه مكيل يا موزونند با دريافت اضافى از يك طرف. 2- رباى قرضى و آن قرض دادن مال است به شرطى كه قرض گيرنده با زياده بازگرداند.

ربا، خوردن مال حرام است؛ زيرا به سبب قرض، مال از ملك قرض دهنده خارج مى‌شود بنابراين گرفتن سود از سوى وى، تجاوز به حقِ مقترض است.

حيله‌هاى ربا مشروع نيست چون مبارزه با غرضِ قطعى شارع است.

بانك مؤسسه‌اى تجارى است كه پول‌هاى مردم را جمع كرده و در زمينه‌هاى اقتصادى به كار مى‌اندازد. بانك به غير از افتتاح حساب جارى، مى‌تواند پول مردم را طبق عقود اسلامى در كارهاى توليدى و تجارتى به كار گيرد يا به سبب وكالت از صاحبان پول با كارگزاران تجارى، عقود معاملاتى منعقد كند و حق وكالت خويش را دريافت كند.