3- روز هفتم ولادت، موى سر كودك را تراشيده و هم وزنش طلا يا نقره، به مستمندان صدقه دهند.

4- نام نيكى براى نوزاد انتخاب كنند و بهترين نام‌ها نامى است كه دربردارنده عبوديت و بندگى خداوند باشد؛ مانند عبدالرحمان و عبداللَّه. و بعد از آن، نام پيامبران و امامان معصوم : است و برتر از همه، نام «محمد» است.

5- واجب است كودك پسر را ختنه كنند كه شرط صحت طواف حج و عمره است.

6- گوسفندى را به عنوان عقيقه كودك كشته و گوشتش را ميان مؤمنان تقسيم كنند.

7- براى شير دادن كودك، مادرش اولويت دارد و دوران شيرخوارگى كامل دو سال است و در صورتى كه مادر شير نداشته باشد بايد زنى كه از عقل، ايمان و صفات نيك برخوردار است، به عنوان دايه انتخاب شود.

امام صادق 7 از حضرت امير مؤمنان 7 نقل مى‌كند كه فرمود:

در امر دايه و شير دادن كودك، گزينش خوبى داشته باشيد، چنان كه به گزينى را در امر ازدواج رعايت مى‌كنيد زيرا شير، طبيعت‌ها را دگرگون مى‌سازد. [1]

در روايات از گرفتن دايه احمق و زشت نهى شده است. [2]

امير مؤمنان 7 در اهميت شير مادر فرموده است:

هيچ شيرى براى كودك، مفيدتر از شير مادرش نيست. [3]

گفتنى است صفات و خصايص روحى زن، از راه شير به نوزاد منتقل شده و در شكل‌گيرى ساختار روانى وى تأثير مى‌گذارد. چنان كه دانش بشرى پس از گذشت قرن‌ها، به اين نتيجه رسيده كه شير مادر، حاوى تمامى پروتئين‌ها و ويتامين‌هايى است كه كودك به آن نيازمند است.

8- از حقوق كودك است كه در دوران شيرخوارگى زير نظر مادرش بوده و وى عهده‌دار تربيت و نگهداريش باشد. اين مطلب نسبت به مادر، حق حضانت ناميده مى‌شود و پدر حق‌

[1] - جامع احاديث الشيعه، شيخ اسماعيل ملايرى، ج 21، ص 399

[2] - ر. ك. همان

[3] - همان، ص 389