يا وظيفه قاضى را در داورى بين طرف‌هاى درگير روشن ساخته، موجب صدور حكم عادلانه از سوى وى مى‌گردد.

اكنون به بررسى بيشتر فقه عبادى مى‌پردازيم:

از ضرورى‌ترين نيازهاى واقعى انسان، عبادت و پرستش خداوند است تا بدين وسيله به كمالات شايسته خود دست يابد؛ از اين رو عبادت يكى از وظائف دائمى مسلمانان است و برخلاف نظام معاملاتى اسلام كه شكل اجرايى آن با گذشت زمان در حال تغيير و تحول است، شكل ثابت عبادات و تأثير ناپذيرى آنها از تحولات زندگى بشرى، جايگاه خاصى به اين بخش از فقه اسلامى بخشيده است. براى آشنايى با نظام عبادى اسلام به بررسى بخشى از ويژگى‌هاى مشترك عبادات مى‌پردازيم:

ويژگى‌هاى مشترك عبادات‌

1- ياد حق و ايجاد روحيه تعبدّ؛ عبادت، ياد خدا و مبدأ سير و سلوك انسان به سوى خداوند است. ياد خدا دل را جلا و صفا مى‌بخشد و آن را آماده تجليات الهى مى‌كند.

حقيقت ديگر اين كه حكمت و اسرار عبادات، فراتر از انديشه انسانى است و انسان نمى‌تواند پاسخى براى اين گونه سؤال‌ها داشته باشد كه چرا هر نمازى مشتمل بر ركعات خاص و هر ركعتى داراى يك ركوع و دو سجده است؟ چرا طواف هفت دور است؟

رمى جمرات براى چيست؟ چرا روزه واجب يك ماه است؟ و ....

البته اين وضعيت روحيه تسليم و تعبدّ در پيشگاه الهى را تقويت و انسان پرستشگر را به يك موجود سر سپرده و مطيع خداوند بدل مى‌كند.

حضرت امير 7 فرموده است:

خداوند ياد خود را صيقل دلها قرار داده، دلها بدين وسيله از پس كرى، شنوا و از پس نابينايى، بينا و از پس سركشى و عناد، رام مى‌گردند. همواره خداوند متعال در هر برهه‌اى از زمان و در زمان‌هايى كه پيامبرى در ميان مردم نبوده است، بندگانى داشته و دارد كه در سرّ ضمير آنها با