احساس
غربتى كه در دنياى خاكى به آدمى دست مىدهد و در زواياى قلبش شعلههاى عشق و
دلبستگى كه به وجودى والا و متعالى زبانه مىكشد گوياى اين حقيقت است كه اين موجود
ضعيف نياز به ارتباط با حىّ توانا و خالق حكيم دارد. انبياء الهى آمدند تا راه اين
ارتباط را نشان دهند و انسان را قادر سازند تا از ظلمت، حيرت و سرگردانى رها شده،
به وادى نور و سعادت رهنمون شود.
الصَّلوةُ مِعْراجُ المُؤمِن.
نماز
نردبان عروج مؤمن است.
نماز
زيباترين حالت پرستش است كه آدمى در چشمه جوشان آن خود را از همه آلودگيهاى ظاهرى
و باطنى و