چنان ستم كردى كه پا از حد فراتر نهادى. حق هيچ صاحب حقى را به كمال نداده‌اى تا اين كه [با اين كارها] بيش‌ترين بهره و كامل‌ترين سهم نصيب شيطان گرديد!

آنچه درباره كمالات و سياستمدارى يزيد براى امّت محمد گفتى دانستم. قصد دارى كه مردم را درباره يزيد به اشتباه بيندازى، گويى كه ناشناخته‌اى را توصيف مى‌كنى يا غايبى را مى‌ستايى يا از كسى خبر مى‌دهى كه تنها تو از او باخبرى.

يزيد خود گوياى انديشه خويش است. او را به همان كارى كه خود سرگرم آن است وابگذار. بگذار تا سگ‌ها را به جان هم بيندازد و كبوتران را پرواز دهد و با زن‌هاى نوازنده و خواننده و ديگر ملاهى خوش بگذراند كه او را ياور خويش مى‌يابى. معاويه دست از اين كارها بردار، چه سود كه خدا را با بار گناهى بيش از آنچه اكنون از اين مردم به گردن دارى ديدار كنى. به خدا سوگند، تو همچنان و در حالى كه ستم مى‌كنى بر ستم خرده گرفته و در عين ارتكاب كژى‌ها بر آن ايراد مى‌گيرى تا آن جا كه اين كارها را به نهايت رسانده‌اى و اكنون ميان تو و مرگ جز يك چشم برهم نهادن فاصله نيست؛ و پس از آن با پرونده اعمال خويش در روز قيامت حاضر خواهى شد و از آن جا گريزى نيست.

اى معاويه مى‌بينم كه بعد از اين حقايقى كه گفتم متعرض ما شدى و ما را از ميراث پدرانمان باز داشتى. با آن كه به خدا سوگند ما وارث پيامبريم، امروزه تو با همان چيزى عليه ما استدلال مى‌كنى كه عليه على عليه السلام در روز وفات پيامبر استدلال كرديد. او نيز آن را پذيرفت؛ و ايمانش او را به خويشتندارى واداشت. شما بهانه آورديد و هر كار خواستيد كرديد و آنچه خواستيد گفتيد، تا آن كه خلافت- كه براى غير تو بود- به چنگ آوردى پس اى صاحبان بصيرت عبرت گيريد.

تو فرماندهى آن مرد در روزگار رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم و امارت او را يادآور شدى، همين طور است. عمروبن عاص افتخار مصاحبت و بيعت با رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم را داشت، ولى مردم امارت او را نپذيرفتند و پشت سرش نماز نخواندند و بدى‌هايش را به رخ او كشيدند؛ و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم هم فرمود: اى گروه مهاجران، به راستى كه از اين پس، كسى جز خودم بر شما فرمان نخواهد راند.

اكنون در اين شرايط دشوار كه سزاوار است همه بر حق گرد آيند، چگونه تو بر رفتار نسخ شده رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم احتجاج مى‌كنى؟ و موارد قطعى را رها مى‌كنى؟ تو چگونه‌