ديدار امام عليه السلام با فوج‌هاى فرشتگان و مؤمنان جن‌

علامه مجلسى در كتاب بحار، به نقل از كتاب مقتل سيد محمد بن ابى‌طالب موسوى گويد: شيخ ما، مفيد، با اسنادى كه به اباعبدالله عليه السلام مى‌رسد، گويد: هنگامى كه اباعبدالله از مدينه حركت كرد، دسته‌هاى منظمى از فرشتگان نشان‌دار يا نيك خلق خنجر به دست و سوار بر اسبان بهشتى آمدند و بر آن حضرت سلام كردند و گفتند: اى حجت خداوند بر مردم پس از جد، پدر و برادرش، خداوند سبحان در جاهاى فراوانى جدت را به وسيله ما يارى داد و اينك ما را به يارى تو فرستاده است.

حضرت به آنان فرمود: وعده‌گاهم قتلگاه و جايى است كه در آن به شهادت مى‌رسم و آن كربلاست، چون بدانجا وارد شدم، نزد من بياييد.

گفتند: اى حجت خداوند، فرمان بده كه گوش به فرمانيم. آيا بيم دشمن نمى‌رود كه شما را همراهى كنيم؟

گفت: آنان را بر من راهى نيست و تا رسيدن به جايگاهم گزندى به‌من نتوانند رسانيد.

به دنبال آن دسته‌هايى از مسلمانان جن آمدند ...

گفتند: اى سرور ما، ما از شيعيان و ياران شماييم. آنچه خواهى فرمان بده كه اگر بفرمايى تا در همين جا هستى همه دشمنانت را به قتل برسانيم، فرمانتان اجرا مى‌شود.

حسين عليه السلام براى آنان طلب پاداش نيكو كرد و فرمود: آيا كتاب نازل شده بر جدم رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم را نخوانده‌ايد كه مى‌فرمايد: (أَيْنَما تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ» [1] و مى‌فرمايد: «لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى‌ مَضاجِعِهِمْ) [2] آن‌گاه كه من در جايگاهم ايستادم، اين مردمان نگون‌بخت گرفتار چه چيزى مى‌شوند؟ و به چه وسيله آزمايش مى‌گردند؟ و چه كسى در جوار قبر من در كربلا سكونت خواهد گزيد؟ در حالى كه خداوند در روز گسترانيدن زمين آن را برگزيد و پناهگاه شيعيان ما قرار داد و در دنيا و

[1] - [نساء (4)، آيه 78]؛ هر كجا باشيد، شما را مرگ در مى‌يابد؛ هر چند در برج‌هاى استوار باشيد.

[2] - [آل عمران (3)، آيه 154]؛ بگو: «اگر شما در خانه‌هاى خود هم بوديد، كسانى كه كشته شدن بر آنها نوشته شده، قطعاً [با پاى خود] به سوى قتلگاه‌هاى خويش مى‌رفتند».