چنين به نظر مى‌رسد كه اين روايت را، هيچ كدام از مورخان، جز اين سه تن و واقدى كه دوتايشان از او نقل مى‌كنند، نقل نكرده است.

گفته ابن اثير در صدر اين روايت: «و گفته شده است» و سخن طبرى: «واقدى پنداشته است» ناظر بر عدم اطمينان آنان به اين پندار است و موجب تضعيف اين روايت مى‌گردد. به ويژه آن‌كه آن‌ها هر دو در تاريخ‌هايشان نقل كرده‌اند كه پيش از خروج امام حسين از مدينه عبدالله بن عمر در آن‌جا بود. [1]

همچنين اين روايت با نقل مشهورى كه به ويژه حاكى از حضور عبدالله بن عباس هنگام ورود امام حسين به مكّه در آن شهر است، مخالفت دارد. از روايت‌هاى مشهور نقل دينورى در اخبار الطوال است كه مى‌گويد: «اما عبدالله بن عباس، چند روز پيش از اين به مكّه رفته بود». [2] ابن اعثم به نقل از خوارزمى گويد: حسين عليه السلام باقيمانده ماه شعبان و ماه‌هاى رمضان، شوال و ذى‌قعده را در مكّه ماند؛ و عبدالله بن عباس و عبدالله بن عمر نيز در اين هنگام در مكّه بودند. [3]

از اين گذشته، اين روايت با اعتقاد بيش‌تر مورخان دو مذهب مبنى بر اين كه عبدالله بن زبير پيش از امام حسين عليه السلام به مكّه رفت مخالف است. چرا كه ابن زبير در تاريكى همان شبى كه وليد بن عتبه خواستار بيعت وى با يزيد شد، از شهر بيرون رفت. ميان بيرون رفتن او و بيرون رفتن امام حسين عليه السلام دو شب فاصله است. از اين گذشته ابن زبير از شاهراه كناره گرفت، در حالى كه امام حسين عليه السلام بر پيمودن آن پاى فشرد. اين خود دلالت دارد بر اين كه اين دو در هيچ يك از منزل‌هاى ميان راه باهم يك‌جا جمع نشده‌اند. به ويژه آن كه ابن زبير راه مكّه را همانند فراريان پيمود، به طورى كه 81 سوار از غلامان بنى‌اميه او را دنبال كردند ولى به او نرسيدند و باز گشتند. [4]

[1] - الكامل فى التاريخ، ج 4، ص 17؛ تاريخ الطبرى، ج 4، ص 253- 254.

[2] - اخبار الطوال، ص 228.

[3] - مقتل الحسين، خوارزمى، ج 1، ص 190.

[4] - ر. ك. الارشاد، ص 222.