صلیبیان و راندن آنان از جلوی باروهای دمشق منجر شد. 8

پی نوشت ها:

[1] جمعه اول محرم 543ق / 21 مه 1148م؛ شنبه 19 شعبان 543ق / اول ژانویه 1149م.

[2] وفیات الاعیان، ج4، ص296؛ الوافی بالوفیات، ج3، ص330؛ العبر، ج4، ص125؛ بغیه الملتمس، ص88؛ قضاه الاندلس، ص105؛ دایره المعارف الاسلامیه، ذیل «ابن العربی»؛ تاریخ الادب الجغرافی، ج1، ص298؛ نفح الطیب، ج2، ص232؛ فروخ، تاریخ الادب العربی، ج5، ص284؛ الاعلام، ج6، ص106.

[3] طایفه ای از بربرهای مغرب است (آثارالبلاد و اخبارالعباد، ص63).

[4] النجوم الزاهره، ج6، ص153؛ شذرات الذهب، ج4، ص321؛ الاحاطه، ج1، ص103؛ البدایه و النهایه، ج13، ص21؛ دایره المعارف الاسلامیه، ذیل «ابن غانیه یحیی»؛ الاعلام، ج9، ص198.

[5] وفیات الاعیان، ج3، ص391؛ الخریدة (بخش شام)، ج2، ص271؛ الاعلام، ج5، ص101.

[6] شذرات الذهب، ج5، ص228؛ اعلام النبلاء، ج4، ص411؛ الاعلام، ج9، ص272.

[7] النجوم الزاهره، ج5، ص282؛ البدایه و النهایه، ج12، ص225؛ الاعلام، ج5، ص90.

[8] وفیات الاعیان، ج2، ص452؛ الاعلام، ج3، ص224.

544 ق / 1149 ـ 1150م1

رویدادها

مصر، منصب وزارت فاطمی: درگذشت حافظ، خلیفه فاطمی، و به حکومت رسیدن پسرش اسماعیل به عنوان جانشین او و ملقب شدنش به ظافر بأمراللّه.

ظافر، ابوالفتح نجم الدین بن مصال مغربی را به وزارت منصوب کرد.

علی بن سلار، چشم طمع به وزارت می دوزد و ناپسری خود عباس بن ابوالفتوح بن یحیی صنهاجی را می فرستد تا ابن مصال را ترور کند. او این کار را عملی می کند و سلار، منصب وزارت را بر عهده می گیرد و خودکامگی پیشه می کند.

بغداد، منصب وزارت: مقتفی، خلیفه عباسی، ابوالمظفر یحیی بن هبیره را به وزارت برگزید.

امیرنشین انطاکیه: پس از کشته شدن «ریمون دو پواتیه» در جنگ با نورالدین، پسر خردسالش، بوهمند سوم، جانشین او می شود و مادرش کنستانس، دختر بالدوین دوم، قیمومت او را به عهده می گیرد.

امیرنشین موصل: درگذشت سیف الدین غازی بن عمادالدین زنگی و جانشینی پسرش، قطب الدین مودود.

امارت غوریان: پس از کشته شدن سوری پسر حسین، امیر غور، علاءالدین حسین پسر حسین غوری جانشین برادرش در غور می شود.

وقایع نظامی

نورالدین محمود و صلیبیان، جنگ حارم و أنّب: نورالدین محمود پسر عمادالدین زنگی بر دژ حارم یورش می برد و به محاصره در می آورد و آنچه را اطراف آن بود، غارت می کند؛ سپس از آنجا کوچ می کند و قلعه أنّب را به محاصره در می آورد.

صلیبیان به فرماندهی ریمون دو پواتیه، حاکم انطاکیه در جنگی با نورالدین محمود درگیر می شوند و در آن جنگ شکست خورده و بسیاری از آنان، ازجمله امیر ریمون دو پواتیه کشته می شوند.

نورالدین محمود، «افامیه» و «باری» را باز پس می گیرد و بر «سنجار» چیره می شود.

جنگ میان غوریان و غزنویان: سوری پسر حسین، امیر غور، به انتقام خون برادرش که یک سال از قتلش می گذشت، برمی خیزد و سپاهی برای جنگ با بهرام شاه، پادشاه غزنه، تجهیز می کند. بهرام، او را شکست داده، دستگیرش می کند و به قتل می رساند.

علاءالدین حسین پسر عزالدین حسین ـ که جانشین برادرش، سیف الدین سوری، در امارت غور شده بود ـ سپاهی بزرگ تدارک می بیند و روانه غزنه می شود. بهرام شکست می خورد؛ سپس به هند می گریزد.

علاءالدین، برادرش سیف الدین علی را به جانشینی خود بر غزنه می گمارد و به غور باز می گردد.

درگذشتگان

ابوبکر ابیض؛

احمد پسر نظام الملک؛

ارّجانی؛

بیهقی؛

حافظ فاطمی؛

مجیرالدین انر؛

غازی پسر زنگی؛

قاضی عیاض؛

کلاعی (ابوالقاسم)؛

معن ایوبی.

ابوبکر ابیض

محمد پسر احمد ابیض؛ اصل او از قریه همدان از توابع «البیره» است. در اشبیلیه و قرطبه دانش آموخت. وی شاعری نامور و موشح سرایی نیکو بود. در اشعار و موشحات خود به خوبی اقتباس می کرد. یک بار مسئله لغوی از او پرسیدند و در پاسخ درماند. از حاضران در آن