التی تقر لبنی العباس از آن جمله است.15

پی نوشت ها

[1] ـ النجوم الزاهره 2/164.
[2] ــ سیر اعلام النبلاء 8/275.
[3] ــ کشف الظنون 5/779.
[4] ــ الفهرست (الندیم) 131.
[5] ــ الوافی بالوفیات 22/399.
[6] ــ معجم الادباء 15/242.
[7] ــ تاریخ الطبری 18/51.
[8] ــ تاریخ خلیفة بن خیاط 354.
[9] ــ معجم الادباء 15/243.
[10] ــ سیر اعلام النبلاء 8/275.
[11] ــ الأعلام 5/36.
[12] ــ الوافی بالوفیات 22/399 هدیة العارفین 1/779.
[13] ــ الفهرست (الندیم) 131.
[14] ــ معجم المؤلفین 7/268.
[15] ــ هدیة العارفین 1/779.*

عماره ـ یربوعی (182 ـ 239 هـ )

ابوعقیل عمارة بن عقیل بن بلال یربوعی کلبی تمیمی خطفی.

در سال 182 هـ به دنیا آمد. او اهل یمامه بود، ولی در بادیه بصره اقامت داشت.1 به نوشته سزگین، عماره از شاعران معتبر و صاحب نام روزگار خویش بود و به شعر و ادبیات عرب آگاهی کامل داشت، چندان که نحویون بصره در ادبیات و لغت به او رجوع می کردند.2 ابوالفرج اصفهانی وی را شاعری هجوگو و بدزبان خوانده و نوشته است که سروده های بسیاری در این زمینه دارد.3 بزرگانی چون ابوالعینا محمد بن قاسم و ابوالعباس مبرّد از او روایت کردند.4 وی در نهایت به بغداد و به خدمت خلفای عباسی چون مأمون (خلافت 198 ـ 218 هـ ) و واثق (خلافت 227 ـ 232 هـ ) درآمد و آنها و برخی از سران دستگاه خلافت را با اشعار خویش ستایش نمود. عماره در اواخر عمر بینایی خود را از دست داد5 و به سال 239 هـ درگذشت.6 از او مجموعه شعری در حدود سیصد ورقه به جای مانده است.7 دیوان شعر او را شاکر العاشور تحقیق و منتشر ساخته است.8

پی نوشت ها

[1] ـ الاعلام 5/37
[2] ــ تاریخ التراث العربی 2/4/132.
[3] ــ الاغانی 24/264.
[4] ــ تاریخ بغداد 12/282.
[5] ــ معجم الشعراء 71.
[6] ــ الاعلام 5/37.
[7] ــ الفهرست (الندیم) 189.
[8] ــ الاعلام 5/37.*

دیگر منابع: الموشح 165 و 211 الشعر و الشعراء 309.

عمارة بن زیاد (قرن سوم هجری)

عمارة بن زیاد.

شیخ طوسی و به تبع او سایر رجالیون شیعه از او یاد کرده و عماره را مؤلف کتابی دانسته اند که ابراهیم بن سلیمان نهمی آن را گزارش کرده است.1 بیش از این اطلاعی از او در دست نیست. درگذشت عماره نیز معلوم نیست، ولی با توجه به اینکه حمید بن زیاد (م 310 هـ ) راوی ابراهیم نهمی،2 و ابراهیم راوی عماره است، طبیعتاً عماره را هم باید از رجال قرن سوم شمرد.

پی نوشت ها

[1] ـ الفهرست 123.
[2] ــ رجال النجاشی 1/93.*

دیگر منابع: معالم العلماء 89 الذریعه 6/352 تنقیح المقال 2/322 جامع الرواة 1/615 نقد الرجال 248 مجمع الرجال 4/252 منهج الرجال 244.

عمار ـ یشکری (در عصر امام کاظم(علیه السلام))

عمار بن مروان یشکری خزاز کوفی.

از موالی بنی ثوبان بن سالم و یشکر بود.1 او صحابی امام صادق(علیه السلام)2 بود و از آن حضرت3 و امام کاظم(علیهما السلام) و سماعة بن مهران4 روایت کرده است. روایتگرانی همچون محمد بن سنان،5 ابوایوب خزاز،6 ابن ابی عمیر،7 جعفر بن بشیر،8 هشام بن سالم و عمرو بن میمون9 از وی روایت کرده اند. رجال نویسان شیعه ایشان را از افراد موثق به شمار آورده اند.10 کتاب الحدیث اثر وی می باشد.11

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/138.
[2] ــ رجال الطوسی 251.
[3] ــ خلاصة الاقوال 128.
[4] ــ معجم رجال الحدیث 12/258.
[5] ــ الفهرست (طوسی) 117.
[6] ــ جامع الرواة 1/612.
[7] ــ هدایة المحدثین 121.
[8] ــ تنقیح المقال 2/318.
[9] ــ جامع الرواة 1/613.
[10] ــ رجال ابن داود 255.
[11] ــ الذریعه 6/352.*

دیگر منابع: معجم رجال الحدیث 12/257 نقد الرجال 247 منهج المقال 242 طرائف المقال 1/536 جامع المقال 82 الوجیزه 76.

عمر ـ ابزاری (در عصر امام صادق(علیه السلام))

عمر بن ابی زیاد ابزاری کوفی.

با عمر بن ابی زیاد الکوفی یکی است.1 وی صحابی امام صادق(علیه السلام)بود2 و از ایشان3 و اسحاق بن عمار روایت کرده است.4 روایتگرانی چون جعفر بن بشیر،5 حکم بن مسکین6 و ابوغالب7 از وی روایت نموده اند. عمر بن ابی زیاد از فقها8 و بزرگان شیعه و از جمله کسانی است که فقه را از ائمه(علیهم السلام)روایت کرده است.9 رجال شناسان شیعه وی را از افراد موثق و مورد اعتماد به شمار