responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دائرة المعارف مؤلفان اسلامی نویسنده : ---    جلد : 1  صفحه : 589

مصر از دنیا رفت.4 وی دارای دیوان شعری در حدود بیست برگ بوده است.5

پی نوشت ها

 


[1] ـ الاعلام 5/90.
[2] ــ اعلام النساء 3/369.
[3] ــ سمط اللآلی 1/500.
[4] ــ الاعلام 5/90.
[5] ــ الفهرست (الندیم) 187.*

دیگر منابع: الاغانی 23/85 النجوم الزاهره 2/247 العقد الفرید 7/64 معجم المؤلفین 8/13 تاریخ التراث العربی 4/228 طبقات الشعراء (ابن معتز) 421.

عنبسه ـ عابد (در عصر امام صادق(علیه السلام))

 

عنبسة بن بجاد عابد کوفی کاتب.

اهل کوفه،1 از موالی بنی اسد2 و صحابی حضرت امام باقر و امام صادق(علیهما السلام)3 بود. از امام باقر و امام صادق(علیهما السلام)4 و جابر5 روایت نقل کرده است. عده ای چون زید بن حباب،6 عبدالرحمان بی ابی هاشم،7 علی بن حدید،8 حسن بن محبوب، صفوان بن یحیی و جعفر بن بشیر9 از او روایت نقل کرده اند. به گفته نجاشی، وی به شغل قضاوت اشتغال داشت و فردی موثق،10 اهل خیر و فاضل بود.11 برخی از رجال نویسان او را در زمره آنهایی که حدیث شان صحیح است، آورده اند.12 کتاب الحدیث اثر اوست13 که عبدالرحمان بن ابی هاشم14 و صفوان آن را نقل کرده اند.15

 

پی نوشت ها


[1] ـ الثقات 8/514.
[2] ــ رجال النجاشی 2/158.
[3] ــ رجال الطوسی 130 و 261.
[4] ــ اختیار معرفة الرجال 245 و 307.
[5] ــ معجم رجال الحدیث 13/161.
[6] ــ التاریخ الکبیر 7/39.
[7] ــ رجال النجاشی 2/158.
[8] ــ اختیار معرفة الرجال 245.
[9] ــ جامع الرواة 1/646 تنقیح المقال 2/353.
[10] ــ رجال النجاشی 2/158.
[11] ــ رجال ابن داود 264 خلاصة الاقوال 129.
[12] ــ حاوی الاقوال 2/149.
[13] ــ الذریعه 6/355.
[14] ــ نقد الرجال 259 جامع الرواة 1/646.
[15] ــ الفهرست (طوسی) 120 تنقیح المقال 2/253.*

 

دیگر منابع: حاوی الاقوال 4/149 معجم رجال الحدیث 13/160 ایضاح الاشتباه 247.

عوام ـ شیبانی(م 148هـ )

 

ابوعیسی عوّام بن حوشب بن یزید بن رویم شیبانی ربعی واسطی.

 

اهل کوفه و ساکن واسط بود1 و از امام صادق(علیه السلام)،2 پدرش حوشب،3 ابی اسحاق شیعی،4 مجاهد،5 جابر6 و دیگران روایت نقل کرده است. عده ای چون برادرش طلاب،7 پسرش سلمة، شهاب، عبدالله شعبه و دیگران از او روایت نقل کرده اند.8 وی دارای مذهب امامی،9 امام، محدث،10 صاحب سنت و اهل امر به معروف و نهی از منکر بود.11 رجال نویسان برخی او را ثقه12 و ممدوح دانسته اند13 و برخی دیگر درباره ایشان سکوت کرده و او را مجهول الحال دانسته اند.14 کتابش را برادرش طلاب نقل کرده است.15 عوّام در سال 148هـ از دنیا رفت.16 کتاب الحدیث اثر اوست.17

پی نوشت ها

 


[1] ـ تاریخ یحیی بن معین 2/299.
[2] ــ رجال النجاشی 2/160.
[3] ــ تهذیب الکمال 22/427.
[4] ــ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال 8/163.
[5] ــ سیر اعلام النبلاء 6/354.
[6] ــ الثقات 7/298.
[7] ــ رجال النجاشی 2/160.
[8] ــ تاریخ الاسلام 9/246 تهذیب الکمال 22.
[9] ــ تنقیح المقال 2/354.
[10] ــ سیر اعلام النبلاء 6/354.
[11] ــ تهذیب الکمال 22/429 و 430.
[12] ــ تاریخ الاسلام 9/246.
[13] ــ رجال ابن داود 265.
[14] ــ تنقیح المقال 2/354.
[15] ــ رجال النجاشی 2/160.
[16] ــ الثقات 7/298 تقریب التهذیب 2/89.
[17] ــ الذریعه 6/355.*

دیگر منابع: طرائف المقال 1/551 مستدرکات علم رجال الحدیث 6/139 دائرة المعارف الشیعیة العامه 13/537 جامع الرواة 1/647 الکامل فی التاریخ 5/589 الجرح و التعدیل 7/22.

عوانه ـ کلبی (م 147هـ )

 

ابوحکم عوانه بن حکم بن عوانه کلبی کوفی.

اهل کوفه و از قبیله بنی کلب بود. از گروهی از تابعین روایت کرده و افرادی چون زیاد بکائی، هشام بن کلبی و علی بن محمد مدائنی از او روایت نموده اند. عوانه با عامر بن شراحیل شعبی (م 103هـ ) فقیه عصر عبدالملک بن مروان (حکومت 65 ـ 86هـ ) ملاقات داشته است.1 وی نابینا و شیعه عثمان بود و به نفع بنی امیه احادیثی وضع می نمود.2 ابوحکم فردی فصیح، عالم به نسب و شعر و نیز راوی اخبار بود و به سال 147هـ درگذشت. کتاب های التاریخ، سیرة معاویة و بنی امیة3 و شوری تألیفات وی می باشند.4 برخی منابع، وفات وی را سال 158هـ دانسته اند.5

 

پی نوشت ها


[1] ـ تاریخ الاسلام 9/556.
[2] ــ معجم الادباء 16/137.
[3] ــ الفهرست (الندیم) 103.
[4] ــ قاموس الرجال 8/277.
[5] ــ تاریخ الاسلام 9/556.*

 

دیگر منابع: سیر اعلام النبلاء 7/201 العبر 1/176 لسان المیزان 4/386

نام کتاب : دائرة المعارف مؤلفان اسلامی نویسنده : ---    جلد : 1  صفحه : 589
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست