نام کتاب : دائرة المعارف مؤلفان اسلامی نویسنده : --- جلد : 3 صفحه : 45
ابوالخیر ـ
حلبی ابوالخیر ـ حلبی (م 490ه)
ابوالخیربن شراره حلبی.
طبیب و مورخ بود و در بعضی از علوم نیز تبحر داشت. ابوالخیر در سال 490ه در صور، از شهرهای ساحلی شام وفات یافت. آثار وی به شرح ذیل است: تاریخ حلب، شرح کتاب الحمیات لابن رضوان، تهذیب کناش الرازی، تجرید الحکمة فی علم البدیع. 1
پی نوشت ها
[1] ـ معجم المؤلفین 4 / 131.
دیگر منابع: ایضاح المکنون 2 / 291، 1 / 214، 227 و 342
سیدمهدی حسینی عربی للّه
ابوالصلاح حلبی تقی الدین ـ حلبی
ابوالعباس لوکری فضل ـ لوکری
ابوالفضل بیهقی محمد ـ بیهقی
ابوالقاسم فردوسی حسن ـ فردوسی
ابوالقاسم قشیری عبداللّه لکریم ـ قشیری
ابوالقاسم ـ قیروانی
ابوالقاسم ـ قیروانی (م حدود 450ه)
ابوالقاسم بن محرز قیروانی.
وی از ابوعمر احمدبن سعدی، علی بن محمدبن خلف معافری و دیگران حدیث فرا گرفت1 و از ابوبکربن عبداللّه لرحمن، ابوعمران و ابوحفص علم فقه آموخت و در ردیف فقهای بزرگ و آگاه قیروان قرار گرفت. او در اواخر عمر به جذام مبتلا گردید و سرانجام در حدود سال 450ه از دنیا رفت. او آثاری چون التبصره، المقصد و الایجاز را نوشت. 2
پی نوشت ها
[1] ـ ترتیب المدارک 4 / 622 و 618. 2 ـ الدیباج المذهب 325.
دیگر منابع: معجم المؤلفین 8 / 113
رضا جعفری نوقابللّه
ابوجنیس یوسف ـ رمادی
ابوحفص ـ
خوزی ابوحفص ـ خوزی (397 ـ 472ه)
ابوحفص بن عبداللّه للّه بن یقظان خوزی ملقب به شیخ الجن و الانس.
در نام وی اختلاف است. در بیشتر منابع با عنوان ابوحفص پسر عبداللّه للّه بن یقظان1 و در بعضی تحت عنوان عبداللّه للّه بن یقظان آمده است. 2 ابوحفص از خاندان معروف آل ببخیر (از سادات حسنی) فارس بود و در سال 397ه زاده شد. 3 او از عارفان بزرگ صوفیه در قرن پنجم و معاصر با عارف بزرگ ابوسعید ابوالخیر بوده و با او دیدار داشته است. علوم متداول روز را می دانست و بعضی از علوم غریبه را فرا گرفته، و تسخیر جن می نمود؛ ازاین روی ملقب به شیخ الجن و الانس گردید. مشهور است وی در ایام اعتکاف در مدینه و عتبات عالیات دویست بنده آزاد کرده است. 4 از وی تألیفاتی بر جای مانده که دیوان شعر و کتاب کنوز القلوب و رموز الغیوب از آن جمله است. او در سال 472ه درگذشت. 5
پی نوشت ها
[1] ـ فرهنگ بزرگان 185. 2 ـ تاریخ نظم و نثر در ایران 1 / 56. 3 ـ فرهنگ بزرگان 185. 4 ـ ریحانة الادب 7 / 64 و 65. 5 ـ فرهنگ بزرگان 185.