responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دائرة المعارف مؤلفان اسلامی نویسنده : ---    جلد : 3  صفحه : 45

ابوالخیر ـ

 

حلبی ابوالخیر ـ حلبی (م 490ه)

ابوالخیربن شراره حلبی.

 

طبیب و مورخ بود و در بعضی از علوم نیز تبحر داشت. ابوالخیر در سال 490ه در صور، از شهرهای ساحلی شام وفات یافت. آثار وی به شرح ذیل است: تاریخ حلب، شرح کتاب الحمیات لابن رضوان، تهذیب کناش الرازی، تجرید الحکمة فی علم البدیع. 1

 

پی نوشت ها

 


[1] ـ معجم المؤلفین 4 / 131.

 

دیگر منابع: ایضاح المکنون 2 / 291، 1 / 214، 227 و 342

 

سیدمهدی حسینی عربی للّه

 

ابوالصلاح حلبی تقی الدین ـ حلبی

 

ابوالعباس لوکری فضل ـ لوکری

 

ابوالفضل بیهقی محمد ـ بیهقی

 

ابوالقاسم فردوسی حسن ـ فردوسی

 

ابوالقاسم قشیری عبداللّه لکریم ـ قشیری

 

ابوالقاسم ـ قیروانی

 

ابوالقاسم ـ قیروانی (م حدود 450ه)

 

ابوالقاسم بن محرز قیروانی.

 

وی از ابوعمر احمدبن سعدی، علی بن محمدبن خلف معافری و دیگران حدیث فرا گرفت1 و از ابوبکربن عبداللّه لرحمن، ابوعمران و ابوحفص علم فقه آموخت و در ردیف فقهای بزرگ و آگاه قیروان قرار گرفت. او در اواخر عمر به جذام مبتلا گردید و سرانجام در حدود سال 450ه از دنیا رفت. او آثاری چون التبصره، المقصد و الایجاز را نوشت. 2

 

پی نوشت ها

 


[1] ـ ترتیب المدارک 4 / 622 و 618. 2 ـ الدیباج المذهب 325.

 

دیگر منابع: معجم المؤلفین 8 / 113

 

رضا جعفری نوقابللّه

 

ابوجنیس یوسف ـ رمادی

 


 

 

ابوحفص ـ

 

خوزی ابوحفص ـ خوزی (397 ـ 472ه)

ابوحفص بن عبداللّه للّه بن یقظان خوزی ملقب به شیخ الجن و الانس.

 

در نام وی اختلاف است. در بیشتر منابع با عنوان ابوحفص پسر عبداللّه للّه بن یقظان1 و در بعضی تحت عنوان عبداللّه للّه بن یقظان آمده است. 2 ابوحفص از خاندان معروف آل ببخیر (از سادات حسنی) فارس بود و در سال 397ه زاده شد. 3 او از عارفان بزرگ صوفیه در قرن پنجم و معاصر با عارف بزرگ ابوسعید ابوالخیر بوده و با او دیدار داشته است. علوم متداول روز را می دانست و بعضی از علوم غریبه را فرا گرفته، و تسخیر جن می نمود؛ ازاین روی ملقب به شیخ الجن و الانس گردید. مشهور است وی در ایام اعتکاف در مدینه و عتبات عالیات دویست بنده آزاد کرده است. 4 از وی تألیفاتی بر جای مانده که دیوان شعر و کتاب کنوز القلوب و رموز الغیوب از آن جمله است. او در سال 472ه درگذشت. 5

 

پی نوشت ها

 


[1] ـ فرهنگ بزرگان 185. 2 ـ تاریخ نظم و نثر در ایران 1 / 56. 3 ـ فرهنگ بزرگان 185. 4 ـ ریحانة الادب 7 / 64 و 65. 5 ـ فرهنگ بزرگان 185.

 

دیگر منابع: لغت نامه دهخدا 1 / 375؛ الذریعه 9 / 1 / 40؛ مجمع الفصحاء 1 / 1 / 255

 

اسماعیل اسماعیلی للّه

 

ابوذر هروی عبد ـ هروی

 

ابوریحان محمد ـ بیرونی

 

ابوسعید ابوالخیر فضل اللّه لله ـ میهنی

 

ابوسهل جرجانی عیسی ـ جرجانی

 

ابوعبداللّه لله حمدانی حسین ـ حمدانی

 

ابوعمرو دانی عثمان ـ دانی

 

ابومحمد علوی حسن ـ محمدی

 

ابومحمد نوبختی حسن ـ نوبختی

 

ابومعشر عبداللّه لکریم ـ طبری

 

ابومنصور

 

ثعالبی ابومنصور ثعالبی عبداللّه لملک ـ ثعالبی

نام کتاب : دائرة المعارف مؤلفان اسلامی نویسنده : ---    جلد : 3  صفحه : 45
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست