يك نمونه آن كه در ذيل واژه- ثنى- نوشته شده: المثناه ما ثنى من طرف الزّمان- كه صحيح آن- طرف الزّمام- است.

(اساس البلاغه/ زمخشرى 102- مقائيس اللّغه/ ابن فارس 1/ 392- جمهره اللّغه/ ابن دريد 2/ 52 و 3/ 469- تهذيب/ ازهرى 15/ 135- الرّائد- قاموس اللّغه/ فيروز آبادى).

و دهها از اين قبيل عبارات و واژه‌ها كه با توفيق الهى همه آنها بهمين ترتيب تحقيق شده و علّت وجود اغلاط در تمام چاپهاى مفردات اينستكه تاكنون كسى حتّى در كشورهاى عربى كه بارها از چاپ اين كتاب سود بردند در صدد اين كار برنيامده‌اند، اين‌ها بود شمّه‌اى از آنچه انجام شده كه توفيق خدمات بيشتر از خداى تعالى است.

نام مصادر و مراجعى كه در ترجمه و تحقيق از آنها استفاده شده‌

1- قرآن مجيد افست شده از روى چاپ فرانكفورت- انتشارات مكتبه الصّدر- تهران ناصر خسرو.

2- نهج البلاغه پنج جلدى شرح ابن ابى الحديد- چاپ- بيروت 1382 ه- مكتبة الحياة.

3- نهج البلاغه دكتر صبحى صالح با مزاياى فهارس متعدّد.

4- نهج البلاغه فيض الاسلام.

5- تفسير غريب القرآن الكريم شيخ فخر الدّين طريحى، چاپ 1372 ه- در نجف به تحقيق محمّد كاظم 6- تفسير تبيان از شيخ طوسى (محمّد بن حسن) چاپ 1372 نجف با مقدّمه‌اى مفصّل از آغا بزرگ تهرانى.

7- تفسير مجمع البيان از ابو على فضل بن حسن طبرسى چاپ افست 1379 ه- چاپ اسلاميه- در سه هزار صفحه- 10 مجلّد.