راه خيرات بى‌نياز شوم و در راهى كه خداوند ما را در سخن خويش بآن تشويق فرموده كه: (سابِقُوا إِلى‌ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ‌- 21/ حديد).

از خداى تعالى مى‌خواهيم كه راه و حركت بسوى نيكيها و خيرات را بر ما آسان سازد.

اگر اجل و مرگ تأخير شود إن شاء اللّه پس از اين كتاب، كتاب ديگرى كه از تحقيق در الفاظ هم معنى (مترادفات) و فرقهاى دقيق و مشكل آنها گفتگو مى‌كند تأليف خواهم كرد كه با آن كتاب اختصاص و ويژگيهاى معانى الفاظ و معنى هر چيزى به لفظ خود بدون در نظر گرفتن لغات مترادف شناخته شود مانند كلمه (قلب) در يك مورد و (فؤاد) در مورد ديگر و (صدر) در جاى ديگر، يا همانطوريكه خداى تعالى در پى هر داستان و موضوعى مى‌فرمايد:

(إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ‌- 79/ نحل).

و در جاى ديگر (لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ‌- 24/ يونس).

و باز (لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ‌- 32/ اعراف).

و ديگر بار (لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ‌- 98/ انعام).

و بار ديگر (لِأُولِي الْأَبْصارِ- 13/ آل عمران).

و در مورد ديگر (لِذِي حِجْرٍ- 58/ فجر).

و بالاخره (لِأُولِي النُّهى‌- 128/ طه).

و همانند اينها، از اين قبيل موارد، امّا كسانيكه حقّ را اثبات نمى‌كنند و باطل و بيهوده را پوچ و سزاوار بطلان نمى‌دانند چنين مى‌انديشند كه موارد فوق و تمام آن الفاظ از يك بابند و آنها را به يك معنى به حساب مى‌آورند چنين كسانى مى‌پندارند كه اگر در تفسير (الْحَمْدُ لِلَّهِ)^ بگويند الشّكر للّه و يا در معنى آيه (لا رَيْبَ فِيهِ‌- 2/ بقره) بگويند (لا شكّ فيه) لابدّ آنان قرآن را تفسير نموده و حقّ تبيان را اداء كرده‌اند.

از خداى تعالى مى‌خواهيم كه توفيق را رهبر و پيشوامان، و تقوا و پارسائى را روشمان، و انگيزه‌مان قرار دهد و ما را به آنچه كه سزاواريم بهره و خير رساند و