بنام پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست 1- پيامبران 2-
فطرت 3- قرآن برادر و خواهر، در سر آغاز اين كتاب كم نظير و گرانقدر و به پيروى از
شيوه ادبى انسانى قرآنى و روش حكماى حقيقت جوى، پرسشى مطرح مىشود، به اينكه عامل
محبوبيّت انبياء و رمز پيروزى آنها چيست؟
تو در هر كجاى اين گردونه عظيم و پر غوغاى زمين هستى، در هر شرايطى و
تحت هر مقررّاتى زندگى مىكنى، اگر در شمال و جنوب يا شرق و غرب زمين يا در كرانه
درياها، در كشورهاى اروپائى و آسيائى و در صحراهاى آتش خيز انقلابى آفريقا، در
قارّه پهناور هند و پاكستان، و در آسمانخراشها، يا كلبههاى آلاچيقى سنگاپور و
مالزى، اگر در ژرفناى تاريك و بىروح تمدّن شيطان گونه جهان سرمايه دارى و مادّى
يا در نبردگاههاى شمال و جنوب لبنان، اگر در سنگر عزّت و شرافت و شهادت كشورهاى
اسلامى و كشور عزيزمان ايران اسلامى از كيان عدالت جهان شمول اسلامى دفاع مىكنى و
عليه بيدادگران هميشه منفور تاريخ در معرض خيزشهاى فتنه جويانه هستى، و بالاخره
در هر كجا و در هر حال هستى با چراغ انديشهات و به فرمان شور و احساس حقيقت
خواهيت بينديش كه چرا پيامبران خداى پيروز و محبوبند؟
تاكنون، حدّ اقلّ سى قرن از تاريخ آنان گذشته است و مىدانيم آنها
افرادى بودند كه سرمايهشان عصايى، زنبيلى، تبرى، تخته پارههايى، زرهى، زنان و
فرزندان صالح و ناصالحى، ياران موافق و ناموافقى بوده، و در مقابلشان فرمانروايان
جبّارى چون شدّاد و نمرود و فرعون و بت پرستانى سنگدل با شمشيرهائى زهرآگين و
تازيانههائى در خدمت عبوديّت بتها كه هر چه محكمتر بر گرده عمّارها و أبو ذرهاى
تاريخ فرود مىآوردند قرار داشتند.
و هيچ دليل محسوس و معقولى هم وجود نداشت كه آن پوست بر دوشان،