نمى‌توانند تحمّل كنند، فلم يحملوها.

حَمَّلْتُهُ‌ كذا فَتَحَمَّلُهُ‌ و حَمَّلْتُ‌ عليه كذا فَتَحَمَّلَهُ‌ و احْتَمَلَهُ‌ و حَمَلَهُ‌- يعنى: (بارش كردم سپس آنرا تحمّل كرد، و برداشت و بر او تحميل كردم، تحمّل كرد آنرا، حمل كرد و بر آن صبر كرد و حملش كرد).

خداى تعالى گويد: (فَاحْتَمَلَ‌ السَّيْلُ زَبَداً رابِياً- 17/ رعد) سپس سيلاب كفهاى جمع شده را بر سطح خود ظاهر كرد و برداشت).

و (حَمَلْناكُمْ‌ فِي الْجارِيَةِ- 11/ حاقه) (شما را در كشتى، روانه و حمل كرديم).

و (فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما عَلَيْهِ ما حُمِّلَ‌ وَ عَلَيْكُمْ ما حُمِّلْتُمْ‌- 54/ نور).

(اگر روى برگردانيد، بر او همان تكليفى است كه بر وى نهاده شده و بر شما همان تكليفى است كه بر شما نهاده شده است.

حَمْل و حِمْل معنى واحدى دارد كه در اشياء زيادى لفظش در نظر گرفته شده و در لفظ و فعل با يكديگر مساويند ولى در مصدرها مختلف.

حِمْل‌- بارهاى سنگين ظاهرى كه بر پشت حمل مى‌شود- امّا حَمْل‌- بارهايى است كه در شكم است مانند فرزند در رحم مادر و به همين تشبيه وجود آب در ابر و ميوه بر درخت را نيز شباهت باردارى زنان حامله- حمل گفته‌اند.

خداى تعالى گويد: (وَ إِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلى‌ حِمْلِها لا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْ‌ءٌ- 18/ فاطر).

(و اگر كسى را براى برداشتن بار گران گناهان خود بخواند هيچ چيز از آن را برنگيرند و برندارند).

واژه- حمل در معنى برداشتن بارهاى سنگين و برداشتن نامه و همچنين برداشتن بار گناه به كار مى‌رود.

مى‌گويند- حَمَلْتُ‌ الثّقل و الرّسالة و الوزر حَمْلًا.

خداى تعالى گويد: (وَ لَيَحْمِلُنَ‌ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالًا مَعَ أَثْقالِهِمْ‌- 13/ عنكبوت).

(بار گناهان خويش و افزون بر آن بار گناهان كسانى را كه گمراه كردند نيز برميدارند بدون اينكه از بار آنان كم شود).