شكوه آنها).

مَدْرَجَةٌ- جاى بالا رفتن از راهاى كوهستانى.

فلان‌ يَتَدَرَّجُ‌ في كذا- كم كم بالا مى‌رود.

دَرَجَ‌ الشّيخ و الصّبيّ‌ دَرَجَاناً- يعنى مثل بالا رفتن از نردبان آن، پير مرد و كودك آرام راه مى‌روند.

الدَّرْج‌- بستن و چيدن جامه و لباس و نامه.

دَرْج‌- پيچيده شده.

الدَّرْج‌- بطور استعاره براى مرگ و مردن بكار مى‌رود مثل واژه الطّىّ كه در همان معنى است يعنى پيچيده شدن عمر.

طوته المنيّة- مرگ او را درهم پيچيد.

دبّ و دَرَجَ‌- يعنى كسيكه زنده است و راه مى‌رود و نيز كسيكه مى‌ميرد و همه چيزش درهم مى‌پيچد.

خداى تعالى گويد: سَنَسْتَدْرِجُهُمْ‌ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ^- 182/ اعراف).

يعنى: (از جائى كه نمى‌دانند آنها را درهم مى‌پيچيم و بمرگ مى‌رسانيم) گفته‌اند: يعنى مثل كتاب بسته مى‌شوند كه عبارتست از بى‌خبر گذاردن، و غفلت آنهاست مثل آيه‌ وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا- 28/ كهف).

الدَّرَج‌- سبدى كه چيزى در آن مى‌نهند.

الدُّرْجَة- پارچه‌اى كه در رحم شتر مادينه مى‌گذارند.

گفته‌اند- سَنَسْتَدْرِجُهُمْ^- در آيه قبل يعنى آنها را بتدريج و كم كم مى‌گيريم (به فرجامشان و عذابشان مى‌رسانيم) كه در حقيقت نزديك نمودن تدريجى ايشان بچيزى است، مثل بالا رفتن و پائين آمدن از پلّه‌ها و مكانها كه با آرامى و تدريجا انجام مى‌شود.

الدُّرَّاج‌- مرغ و پرنده رنگين كه با وقار و آرامى راه مى‌رود.

درس‌

: دَرَسَ‌ (كهنه شد)، دَرَسَ‌ الدّارُ- يعنى اثرى از خانه باقى است چون باقى ماندن اثر چيزى بعد از آبادى در حكم پاك شدن و از بين رفتن خود آن چيز