اوضاع را در كنترل داشتند. [1]

د- رام كردن مردم‌

حكمرانان عباسى اين دوره در راستاى تثبيت و تحكيم پايه‌هاى حكومت خود، از راههاى مختلف سعى در رام كردن و متمايل ساختن مردم به دستگاه خلافت داشتند.

آنانبا ثروت و امكانات ديگرى كه در اختيار داشتند رؤساى قائل و ديگر افراد ذى نفوذ در جامعه را مى‌خريدند و به وسيله آنان، كشاورزان، بازگانان، پيشه وران و صاحبان مشاغل كوچك را اسثمار مى‌كردند. منصور ضمن يكى از وصيتهايش به پسرش مهدى گفت:

«من مردم را با شيوه‌هاى گوناگون، رام و منقاد ساخته‌ام. آنان به گروه‌اند:

1- گروهى درمانده و تهيدست كه همواره دست نياز به سوى تو دراز خواهند كرد.

2- گروهى بيمناك كه در پى امنيّت و مصونيت از سوى تو هستند.

3- گروه سوم در گوشه زندانها بسر مى‌برند و آزادى خود را تنها از رهگذر عفو و بخشش تو آرزو مى‌كنند.

چون به حكومت دست يافتى طعم رفاه و آسايش را در كامشان بچشان ليكن به ايشان ميدان مده.» [2]

حكومت پليسى‌

در دوران امامت پيشواى هفتم عليه السلام مصادف با نخستين مرحله استبداد و ستمگرى حاكمان عباسى بود. آنان با گذر از مرحله نخست كه مرحله دستيابى به قدرت و تحكيم اركان آن بود و با نام علويان بدان دست يافته بودند، سياست فشار و ارعاب در پيش‌ گرفتند و مخالفان خود را زير شديدترين فشارهاى سياسى و اقتصادى قرار دادند. عده

[1] - در درسهاى آينده به مواردى از اين قيامها اشاره خواهيم كرد

[2] - تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 395