- اجتماعى از حساسترين مقاطع زندگى سياسى امامان عليه السلام به شمار مى‌رود.

در اين مقطع، دوتن از مقتدرترين زمامداران عباسى «منصور و هارون» و دو تن از جبارترين آنان «مهدى و هادى» حكومت مى‌كردند.

دوران حكومت آنان در ابعاد اقتدار سياسى، گستردگى قلمرو حكومتى و رشد اقتصادى، اوج حكومت عباسيان محسوب مى‌شود، بدين جهت مورخان، اين دوره را «دوران طلايى» حكومت بنى عباس نام نهاده‌اند.

خلفاى عباسى اين دوره با سركوبى شورشها و قيامهاى مخالفان در اقطار مملكت اسلامى بر اوضاع كشور مسلط بودند، بگونه‌اى كه تهديدى جدّى پايه‌هاى حكومت آنان را نمى‌لرزاند، و همين مسأله به آنان اين امكان را داد تا بيش از پيش، مردم بويژه مخالفان خود را تحت شديدترين فشارهاى سياسى و اقتصادى قرار دهند؛ عدّه زيادى را بكشند و عده‌اى را به زندان افكنند تا بميرند. در اين ميان علويان، شيعيان و پيشواى آنان، حضرت موسى بن جعفر عليه السلام بيش از همه درتنگنا و محدوديت بودند.

پرسش‌

1- امام كاظم عليه السلام در چه تاريخى و چند سال عهده دار امامت بود؟

2- شرايط سياسى- اجتماعى دوران حكومت امام كاظم عليه السلام در بيان مقام معظم رهبرى چگونه ترسيم شده است؟

3- وضع اقتصادى دولت اسلامى در دوران امامت امام كاظم عليه السلام چگونه بود؟

4- يك نمونه تاريخى كه نشان دهنده شرايط سخت سياسى براى شيعيان و موسى بن جعفر عليه السلام باشد ذكر كنيد.