عرض كرد: بلى.

فرمود: سوره طلاق را بخوان.

مرد سوره طلاق را خواند، وقتى به اين آيه رسيد: (وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِّنكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ) [1]

(و براى خدا اقامه شهادت كنيد) امام عليه السلام فرمود: طلاق جز با پنج شرط واقع نمى‌شود: دو شاهد عادل، وقوع طلاق در حال پاكى زن (از عادت ماهانه) و عدم وقوع آميزش در آن پاكى و وقوع طلاق به قصد جدّى [2] (بنابراين، چنين طلاقى صورت شرعى ندارد).

در روايتى ديگر آمده است: هنگامى كه امام جواد (ع) از فتواى عمويش آگاهى يافت ناراحت شد و دو بار فرمود: اى عمو از خدا بترس! همانا نزد پروردگار امر بزرگى است اين كه روز قيامت در مقابلش بايستى و به تو بفرمايد چرا براى بندگانم به چيزى كه نمى‌دانستى فتوا دادى؟!

«عبداللَّه» گفت: مگر پدرت حضرت رضا عليه السلام چنين فتوا نداد؟

امام فرمود: آن مسأله ديگرى بود: از پدرم سؤال شد كه شخصى قبر زنى را مى‌شكافد، كفن او را مى‌دزدد و با وى عمل ناروا انجام مى‌دهد؛ حكم او چيست؟

پدرم فرمود: به علت دزدى دستش قطع مى‌شود و براى زنا حد زده مى‌شود؛ زيرا حرمت مرده بسان شخص زنده است.

«عبداللَّه» گفت؛ مولاى من راست گفتى! من از خداوند طلب مغفرت مى‌كنم.

مردم از اين پاسخ تعجب كردند و گفتند: مولاى ما آيا اجازه مى‌دهى باز هم سؤال كنيم.

فرمود: بپرسيد.

آنان از آن حضرت در آن مجلس از سى هزار [3] مسأله سؤال كردند و حضرت پاسخ‌

[1] - طلاق (65)، آيۀ 2

[2] - بحار الانوار، ج 50، ص 89-91 و مناقب، ج 4، ص 382-383

[3] - على بن ابراهيم به نقل از پدرش اين داستان را چنين نقل مى‌كند: گروهى از مردم نواحى و اطراف، پس از كسب اجازه به‌حضور ابوجعفر رسيدند و در يك مجلس از سى هزار مسأله پرسيدند. امام (ع) در حالى كه ده سال داشت به تمامى پرسشهاى آنان پاسخ گفت (ر. ك. اصول كافى، ج 1، ص 415؛ المناقب، ج 4، ص 384؛ كشف الغمه، ج 3، ص 154 و بحار الانوار، ج 50، ص 93).
علامه مجلسى پس از نقل اين روايت، پرسش و پاسخ از سى هزار مسأله در يك مجلس را امرى مستبعد و غير متعارف مى‌داند. سپس وجوهى را در تبيين و توضيح مراد ذكر مى‌كند از جمله: حمل بر مبالغه، و يا اينكه در خاطر سؤال كنندگان پرسشهاى فراوان هم سنخى بوده كه با پاسخگويى امام (ع) به يكى از آن پرسشها به بقيّه نيز جواب داده شده است.
و يا اينكه رقم سى هزار اشاره است به فزونى آنچه كه از سخنان موجز آن حضرت - كه مسائل و احكام فرعيّه فراوانى را در برداشت - استخراج مى‌گردد.
البته مرحوم فيض كاشانى در المحجة البيضاء، ج 4، ص 306، روايت را بدون كلمه «الف» (هزار) نقل كرده است