درس چهاردهم: مأمون و امام جواد (ع)

يكى از خلفاى معاصر امام جواد عليه السلام مأمون بود كه داناترين، دورانديش‌ترين و دوروترين خليفه عباسى به شمار مى‌آيد. آن حضرت بخش زيادى از زندگى خود را همزمان با او به سر برد. مأمون كوشش فراوانى كرد تا بر انديشه شيعه امامى پيروز گردد.

او پس از آن كه به اشتباه گذشتگانش در رفتار با امامان شيعه پى برد، تصميم گرفت با آنان به روشى نو، كه در پى آن نيرنگى سخت و توطئه‌اى بزرگ نهفه بود رفتار كند.

تلاشهاى مأمون درباره امام هشتم (ع) در زندگانى آن حضرت ذكر شد. اينك به برخى از تلاشهاى او نسبت به امام جواد (ع) مى‌پردازيم:

احضار به بغداد

«مأمون»، پس از استقرار در «بغداد» و جلب رضايت هواداران «امين» و «ابراهيم» متوجه امام جواد (ع) شد و همان سياستى را كه در مورد امام رضا عليه‌السلام داشت دنبال كرد.

او در نخستين اقدام، نامه‌اى به والى مدينه نوشت و امام جواد عليه السلام را از «مدينه» به «بغداد» احضار كرد. [1] زمان احضار به طور دقيق روشن نيست، ولى از داستان به صيد رفتن «مأمون» بر مى‌آيد كه حدود يك سال پس از شهادت حضرت رضا عليه‌السلام و در سن 9 سالگى امام عليه السلام بوده كه با سلا 204 هجرى تطبيق مى‌كند. [2]

هدف «مأمون» از احضار امام (ع) [3]- علاوه بر تحت نظر قرار دادن آن حضرت و

1) - الامام الجواد من المهد الى اللحد، ص 58

[2] - ر. ك. مسند الامام الجواد (ع)، ص 56 و الفصول المهمه، ص 266

[3] - در مورد احضار امام (ع) به بغداد و اولين برخورد مأمون با آن حضرت نكاتى وجود دارد كه در درس بعد خواهد آمد