انتقام معروف است. كه در اين صورت او را محدود كرده‌ايم و نارواست كه ذهنها او را در خود تصور كنند و منزه و برتر است از وسائلى كه آفريده شده‌هاى او براى شناختش به كار مى‌برند و صفات ارزنده او را با ذهن خود توصيف مى‌كنند. خداوند از اين چيزها برتر است برترى فوق العاده! (1)

«ابوهاشم» مى‌گويد از امام جواد (ع) پرسيدم: فدايت گردم، صمد چيست؟

فرمود: آقايى كه در هر كم و زيادى به او روى مى‌آورند. (2)

2- تفسير قرآن كريم‌

در زمانى كه از قرآن مجيد برداشتهاى مختلفى مى‌شد و علماى دربارى براى خوشايند ستمگران آن را تفسير به راى مى‌كردند؛ امام جواد عليه السلام يكى از وظائف خود را در فعاليتهاى فرهنگى تبيين و تفسير آيات قرآن مى‌ديد و به آن همت مى‌گماشت تا مسلمانان از اين طريق به خطا و اشتباه نيفتند و معارف قرآن را آنچنان كه هست بياموزند. از اين رو آن حضرت در بسيارى از سخنان خود به آيات قرآن استشهاد مى‌كرد و آنها را تفسير مى‌نمود. چنانكه بخشى از آن را در پاسخ به مسائل اعتقادى ملاحظه كرديد اينك به موارد ديگرى اشاره مى‌كنيم.

«جعفربن‌محمد صوفى» مى‌گويد: از امام‌جواد (ع) پرسيدم چراپيامبر (ص) را امّى مى‌گويند؟

امام (ع): مردم در اين باره چه مى‌گويند؟

- آنان فكر مى‌كنند از اين جهت امّى ناميده شده كه نوشتن نمى‌دانست.

- دروغ مى‌گويند! خداوند آنها را لعنت كند. چگونه چنين چيزى ممكن است در حالى كه خداوند در قرآن مى‌فرمايد:

(هُوَ الَّذِى بَعَثَ فِى الأُمِّيينَ رسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ و يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ) (3)