عنايت خاصى داشتند.

«عبداللَّه بن صلت قمى» مى‌گويد: در اواخر عمر امام جواد (ع) خدمت ايشان رسيدم آن حضرت فرمود:

«خداوند صفوان بن يحيى، محمد بن سنان، زكريا بن آدم و سعد بن سعد را از جانب من جزاى خير دهد چه اين كه نسبت به من وفادار بودند. (1)

وى شخصى مورد اعتماد بود و امام هشتم يكى از اصحاب خود را براى فراگيرى معارف دينى نزد او فرستاد. على بن مسيب مى‌گويد: به امام رضا عليه السلام عرض كردم چون راه من دور است و نمى‌توانم هر زمان كه خواستم خدمت شما برسم، بفرماييد كه آگاهيهاى لازم دينم را از چه كسى فرا گيرم؟

امام (ع) فرمود: از زكريا بن آدم قمى كه او بر دين و دنيا امين است.

على‌بن‌مسيب گويد: وقتى‌بازگشتم خدمت‌زكريا رسيدم و آنچه احتياج داشتم، پرسيدم. (2)

«زكريا بن آدم» در شهر قم وفات يافت و در نزديكى حرم‌مطهر دفن‌شد و مزارش‌زيارتگاه خاص و عام است. امام جواد عليه السلام پس از وفات زكريا به بعضى از اصحابش نوشت:

به ياد آوردم آنچه از قضاى الهى بر زكريا جارى شد، رحمت خدا بر او باد روز ولادتش و روز وفاتش و روزى كه زنده و مبعوث مى‌گردد. در حالى كه عارف به حق بود عمرش را گذرانيد و به حق اقرار داشت، در راه حق مشكلات را برا ى خدا تحمل كرد و به انجام وظيفه و آنچه خدا و رسولش مى‌خواستند قيام نمود. رحمت خدا بر او باد كه از دنيا رفت در حالى كه نه پيمان شكست و نه آن را تبديل نمود. خدا او را مطابق نيتش جزا دهد و بهترين آرزويش را به وى عطا كند. (3)

عبد العظيم حسنى‌

او ابوالقاسم عبد العظيم بن عبداللَّه بن على بن حسن بن زيد بن حسن بن على بن ابى طالب (ع) است. شرح حال مختصر او را «صاحب بن عباد» در جواب شخصى كه از