حسب و نسب و اعتقادات حضرت عبدالعظيم سؤال كرده بود چنين نوشته است:

او فردى با تقوى، پرهيزكار و داراى دين صحيح و عبادتى كامل بود و در امانتدارى، صداقت و درستكارى شهرت داشت.

حضرت عبدالعظيم، به مسائل دين آگاه بود و حقايق اسلام را به خوبى درك مى‌كرد، به توحيد و عدل پروردگار- كه از شرايط اعتقادى هر مسلمانى است- اعتقاد راسخى داشت.

وى احاديث بسيارى از امام جواد و امام هادى عليهما السلام نقل كرده و آن دو امام بزرگوار نامه‌ها و پيامهائى به او ارسال داشته‌اند. او از برخى از اصحاب موسى بن جعفر و امام رضا (ع) نيز احاديثى نقل كرده است.

حضرت عبدالعظيم (ع) داراى كتابها و تأليفاتى نيز بوده كه يكى از آنها كتاب «روز و شب» است. و افراد بزرگ و دانشمندى مانند: احمد بن ابى عبداللَّه برقى، احمد بن محمد بن خالد و ابوتراب رويانى، از او حديث نقل مى‌كرده‌اند.

او از حكومت زمان خود وحشت داشت و مورد تهديد بود؛ از اين رو وطن خود را ترك كرد و به طور ناشناس از اين شهر به آن شهر مى‌رفت تا آن كه وارد «شهر رى» شد و در محله «ساربانان» در خانه يكى از شيعيان در «كوى بردگان» ساكن گرديد و به عبادت پروردگار مشغول شد.

وى، روزها را در «سردابِ» خانه به‌سر مى‌برد و روزه‌مى‌گرفت و شبها رابه‌نماز و مناجات مى‌گذراند. گاهى به صورت ناشناس از خانه بيرون مى‌آمد و قبرى را كه اكنون مقابل قبر اوست زيارت مى‌كرد، عبدالعظيم مى‌گفت: اين قبر يكى از فرزندان موسى بن جعفر (ع) است.

طولى نكشيد كه شيعيان و دوستداران اهل بيت با او به عنوان عالم به احاديث اهل بيت آشنا شدند و ارتباط برقرار كردند و از علم و دانش او بهره مى‌گرفتند. يكى از شيعيان رسول خدا (ص) را در خواب ديد. آن حضرت به او فرمود: به زودى مردى از خاندان من، در «محله ساربانان» از دنيا خواهد رفت و در باغ «عبد الجبّار» نزديك درخت سيبى به خاك سپرده خواهد شد!

آن مرد براى خريد باغ نزد صاحب آن رفت و جريان خواب خود را نقل كرد. او گفت من هم چنين خوابى ديده‌ام و تصميم دارم باغ را وقف كنم تا شيعيان اموات خود را در آن‌