«على بن جعفر» عموى پدر امام جواد (ع) نيز با آنكه از نظر سنى بسياربزرگتر از پيشواى نهم بود و از نظر فضل و مراتب علمى و كمالات معنوى نيز در حد بالايى قرارداشت، دربرابر امام جواد (ع) آنچنان تواضع و فروتنى مى‌كرد كه گاه مورد اعتراض ديگران قرار مى‌گرفت. [1]

يكى از فرزندان امام كاظم (ع) به نام حسن مى‌گويد:

من در مدينه خدمت امام جواد (ع) بودم، على بن جعفر نيز حضور داشت. طبيب آمد تا امام (ع) را نيشتر بزند. على بن جعفر برخاست و گفت: سرور من! اجازه دهيد نخست از من شروع كند تا پيش از شما من تيزى آهن را بچشم.

(طبيب از اين برخورد تعجب كرد) من به او گفتم: او عموى پدر ابوجعفر است. سپس رگش را زد و بعد از او امام (ع) را نيشتر زد.

هنگامى كه امام (ع) برخاست برود، على بن جعفر كفشهاى آن حضرت را جفت كرد. [2]

در روايتى ديگر، على بن جعفر در جواب مردى كه از جانشينى امام رضا (ع) پرسيد، جواب داد:

- فرزندش ابوجعفر.

- تو با اين سن و سال و مقامى كه دارى و فرزند جعفر بن محمد هستى، چنين سخنى در مورد اين پسر مى‌گويى!؟

- من تو را جز شيطان نمى‌بينم.

سپس محاسن خود را گرفت و دستها را به آسمان بلند كرد و گفت: چه مى‌توان كرد وقتى خداوند اين (كودك) را براى منصب امامت شايسته يافته ولى (صاحب) اين محاسن سفيد را شايسته آن ندانسته است. [3]

3- زيارت و صلوات امام جواد (ع)

در زيارت و صلوات مخصوص آن حضرت كه مرحوم محدث قمى از شيخ مفيد نقل مى‌كند درباره جلالت و عظمت شأن آن بزرگوار آمده است:

سلام بر تو اى ابا جعفر كه بزرگوار و پرهيزكار و پيشواى وفادارى، سلام بر تو اى شخص‌

[1] - ر. ك - الكافى، ج 1، ص 258، حديث 12

[2] - اختيار معرفة الرجال، معروف به رجال كشى، ج 2، ص 729، رديف 804

[3] - رجال كشى، ج 2، ص 728، شماره 803