درس نهم: پيش از امامت‌

امام محمد تقى (ع) دوران كودكى خود را در مدينه و در آغوش گرم و محبت آميز مادرى مهربان و با فضيلت به نام «خيزران» و مكتب تربيتى هشتمين خورشيد آسمان ولايت حضرت رضا (ع) سپرى كرد.

آن حضرت در زمان درگيرى مأمون و امين به دنيا آمد و دوران پيش از امامت او همزمان با حكومت مأمون بود و در طول اين مدت با مشكلاتى كه پدر بزرگوارش در راه حفظ و نشر اسلام با آن مواجه بود، آشنا شد.

در اين درس به وقايع زمان پيش از امامت آن حضرت مى‌پردازيم.

دوران كودكى‌

ولادت آن حضرت به گونه‌اى بود كه براى اطرافيان و شيعيان ثابت شد كه اين فرزند با نوزادان ديگر متفاوت است. كرامتهايى كه از امام جواد (ع) نقل شده و در درسهاى گذشته به برخى از آنها اشاره شد به دوران امامت آن حضرت محدود نمى‌شود بلكه از زمان ولادت آغاز شده است.

«حكيمه»، «دختر «موسى بن جعفر (ع)» مى‌گويد:

زمانى كه امام جواد (ع) متولد شد براى خداى تعالى سجده كرد، (1) و در روز سوم هنگامى كه عطسه كرد فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى الْائِمَّةِ الرَّاشِدِيْنَ» (2) آنگاه به سوى آسمان چشم دوخت، به چپ و راست نگاه كرد و فرمود:«اشْهَدُ انْ لاالهَ الّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا

---------------------------

(1) - الامام المعجزه، ص 122

(2) - دلائل الامامه، ص 201 و اثبات الوصيه، ص 184