«الْمُؤمِنُ وَقُورٌ عِنْدَ الْهَزائِزِ، ثَبُوتٌ عِنْدَ الْمَكارِهِ، صَبُورٌ عِنْدَ البَلاء ... » [1]

مؤمن در هنگام گرفتاريهاى تكان دهندده استوار، در ناخوشيها پابرجا و در هنگام بلا شكيبا است‌

فاطمه (س) در سختى متولد شد، در دامن سختيها رشد كرد و در طول زندگى‌اش در برابر سختيها پايدارى نمود و سرانجام، روح بلند و مقاومش از درون سختيها و درياى غمها و رنجها به آسمان قرب الهى و بهشت رضوان حق پرواز كرد. او حقيقتاً مصداق كامل حديث ياد شده بود و با سرمايه وقار و ثبات و صبورى به ستيز ناملايمات و مشكلات و مصائب برخاست؛ مصائبى كه به تعبير خودش اگر بر روز روشن فرو مى‌ريخت تبديل به شب ديجور مى‌گشت.

[1] . بحارالانوار، ج 75، ص 27