فاطمه (س) از نگاه و رفتار پدر دريافت كه او براى پرده و دستبندها ناراحت شده است. از اين رو، گريست و سپس آنها را به دست فرزندانش حسن و حسين- عليهماالسلام- نزد پيامبر (ص) فرستاد تا در راه خدا انفاق كند.

رسول خدا (ص) چون حسنين را ديد و پيغام دخترش را شنيد، بسيار خوشحال شد. سپس پرده و دستبندها را ميان اصحاب صُفّه، كه مهاجران بى بضاعت و بدون خانه و كاشانه بودند، تقسيم كرد. [1]

4. تحمل گرسنگى‌

هر روز كه بر حيات جامعه اسلامى در مدينه مى‌گذشت، اوضاع اقتصادى به نفع مسلمانان تغيير مى‌كرد. به تدريج وضع مالى مسلمانان تنگدست هم سرو سامان گرفت و غنيمت‌هاى جنگى، مختصر گشايشى در كارها پديد آورد؛ اما خانه ولايت همچنان تهى و بى پيرايه و ساكنان آن تنگدست بودند.

اين تنگدستى به حدى بود كه زهرا (س) بارها شكمش از گرسنگى به پشتش مى‌چسبيد و چشمهايش به گودى مى‌نشست و حتى فرزندانش در مقابل چشمانش از گرسنگى به خود مى‌لرزيدند. [2]

روزى على (ع) از فاطمه (س) پرسيد: خوردنى چيزى دارى؟

- نه به خدا سوگند، دو روز است كه خود و فرزندانم حسن و حسين گرسنه‌ايم!

- چرا به من نگفتى؟

- از خدا شرم كردم چيزى از تو بخواهم كه بر فراهم كردن آن توانايى ندارى.

[1] . بحارالانوار، ج 43، ص 83-84

[2] . همان، ج 35، ص 240 و ج 43، ص 72