کند، و پس از ابوعامر، عظمت برجای نمی ماند.

و به شمشیرها بگو دیگر دستی نیست تا شمشیر برّنده را بردارد و به نیزه ها بگو دست بلندی نیست تا نیزه را به هدف پرتاب کند.

به دشمن بگو در سراسر گیتی آسوده خاطر باشند و در بستر، آرام بخوابند.

همانا کسی که پیشقراولان وحشت آفرین او، شما را در هر مکانی از هم می پراکنند، از دنیا رفت.»

در همین قصیده می گوید:

«هنگامی که فرمانی دهد، بی درنگ فرمانش اجرا می شود، در حالی که هیچ گاه براین کار ملامت نمی شود.»

شریف رضی قصیده خود را با این بیت به پایان می رساند:

«صبوری من مقابل آنان، از عزم راسخ من سرچشمه نگرفته است؛ وجد و محبت من مانع می شود که صبر کنم، و بدین سان به صبر تظاهر می کنم.»(8)

پی نوشت ها:

[1] یک شنبه اول محرم سال 391 = اول دسامبر سال 1000؛ چهارشنبه دوم صفر سال 391 = اول ژانویه سال 1001.

[2] اخبار الحکماء، ص 185؛ التراث الاسلامی فی الحضارة العربیه، ص 85.

[3] تاریخ بغداد، ج 8، ص 14؛ یتیمة الدهر، ج 3، ص 67؛ وفیات الاعیان، ج 2، ص 168؛ البدایة و النهایه، ج 11، ص 329؛ العبر، ج 3، ص 52؛ النجوم الزاهره، ج 3، ص 204؛ الأعلام، ج 2، ص 249؛ معجم الادباء، ج 6، ص 206، 232؛ فروخ، تاریخ الادب العربی، ج 3، ص 574.

4 حنزابه نام مادر بزرگِ مادر پدر اوست.

[5] وفیات الاعیان، ج 1،ص 346؛ النجوم الزاهره، ج 4، ص 203؛ تاریخ بغداد، ج 7، ص 234؛ العبر، ج 3، ص 51؛ شذرات الذهب، ج 3، ص 135؛ البدایة و النهایه، ج 11، ص 329؛ حُسن المحاضرة، ج 1، ص 352؛ معجم الادباء، ج 2، ص 405؛ فوات الوفیات، ج 1،ص 203؛ دائرة المعارف الاسلامیة، ماده: «ابن حنزابه»؛ الأعلام، ج 2، ص 120.

[6] تراث الاسلام، ج 3، ص 176؛ دائرة المعارف الاسلامیة، ماده: «الحمیدی».

[7] البیان المغرب، ج 1، ص 249، 253؛ الاستقصا، ج 1، ص 209، 217.

[8] وفیات الاعیان، ج 5، ص 260؛ تاریخ ابن اثیر، ج 9، ص 43، 57؛ النجوم الزاهره، ج 4، ص 203؛ شذرات الذهب، ج 3، ص 138؛ العبر، ج3، ص 53؛ الأعلام، ج 8، ص 210؛ دیوان شریف رضی، ج 2، ص 369.

سال 392ق = 1001-1002 م.(1)

رویدادها

بغداد: بالاگرفتن آشوب هاو سرکوبی آن

* بهاءالدوله، ابوعلی، حسن بن ابی جعفر، معروف به استاد هرمزرا به حکومت بغداد می گمارد و به سردار سپاه ملقب می کند. وی عزاداری بر حسین در روز عاشورا و عزاداری جاهلان سنی بر مصعب بن زبیر را منع کرد و بدین ترتیب، آشوب ها را سرکوب کرد و آرامش تا سال 401ق برقرار بود.

خراسان:

* نصر بن سبکتکین، حکمران خراسان، مدرسه ای در نیشابور ساخت.

دمشق:

* سلیمان بن فلاح، از حکمرانی دمشق بر کنار شد و حکمرانان متعددی یکی پس از دیگری، بر دمشق حکومت کردند تا این که در سال 419ق امارت به انوشتکین دزبری رسید و حکومت او تا سال 433ق استمرار یافت.

حلب:

* پس از وفات سعید الدوله حمدانی، حکمران حلب، دو فرزندش به نام های ابوالحسن علی و «ابوالمعالی شریف، جانشین وی شده، مشترکاً به اداره امور پرداختند و لؤلؤ جراحی، در منصب وزارت به تدبیر امور، همت گماشت.

اندلس:

* منصور بن ابی عامر، به علت شدت جراحتی که در جنگ آخرش بر او وارد شد، از دنیا رفت و در شهر سالم به خاک سپرده شد. فرزندش ابومروان عبدالملک، ملقب به مظفر سیف الدوله جانشین وی شد.

روم:

* امپراتور بیزانس، باسیل دوم پیمان صلحی به مدت ده سال با خلیفه فاطمی الحاکم بامرالله امضا می کند.

وقایع نظامی

نبردهای منصور بن ابی عامر

* منصور بن ابی عامر برای سرکوب سلطان نشین قشتاله، نافار ولیون که دوباره متحد شده بودند ـ به اندلس باز می گردد. او قشتاله را تسخیر کرده، در درگیری های شدیدی که نزدیک شهر قلعه نور رخ می دهد، مجروح شده، پس از بازگشت به شهر سالم می میرد. این نبرد، پنجاهمین جنگ پیروزمندانه وی به شمار می رود.

درگذشتگان

* ابن جنّی.

* ابن ابی بکر مالکی.* سعیدالدوله حمدانی.* قاضی جرجانی.* منصور بن ابی عامر.

ابن جنّی

ابوالفتح، عثمان بن جنّیِ موصلی، از پیشوایان لغت و نحو و از ماهرترین دانشمندان ادب و سرآمد ادیبان بود که شعر نیز می سرود. او