ولی راه های کوری، چشم بصیرت شما را بست و لباس های مصیبتِ پیاپی را بر تن شما آراست.

ای مردمی که هتک حرمت خود کردید! چنین نیست که هر ذلیلی، دستش را به طرف کودکان دراز کند!

در سوره حشر آیات مفصّلی در شأن شما نازل شده و شما مصداق حقیقی آن آیات هستید.(4)

آری، آیه، بیستم سوره کهف، فرجام شما را بازگو و حکم می کند شما هیچ گاه رستگار نخواهید شد.

پس متوجه بدفرجامی خود باشید! که این فرجام بد، محنت و بلایی ابدی را شاملِ حال شما می کند.»(5)

پی نوشت ها:

[1] یک شنبه اول محرم سال 407= دهم ژوئن سال 1016؛ سه شنبه 29 رجب سال 407 = اول ژانویه سال 1017.

[2] الفهرست، ص 370؛ التراث الیونانی و الحضارة الاسلامیه، ص 87؛ اخبار الحکماء، ص 113؛ بیان الادیان، ص 51.

[3] وفیات الاعیان، ج 5، ص 124؛ البدایة و النهایه، ج 12، ص 5؛ شذرات الذهب، ج 2، ص 185؛ العبر، ج 3، ص 97؛ المنتظم، ج7، ص 256؛ الأعلام ، ج 7، ص 160.

[4] مراد، آیه های اول و دوم از سوره حشر و آیه بیستم از سوره کهف است.

[5] البیان المغرب، ج 3، ص 91؛ فوات الوفیات، ج 1، ص 175؛ بغیة الملتمس ، ص 24؛ نفح الطیب، ج 1، ص 404 و 406؛ الذخیره، ج 1، ص 24 و 34؛ النجوم الزاهره، ج 4، ص 341؛ الأعلام ، ج 3، ص 184؛ فروخ، تاریخ الادب العربی، ج 4، ص 347.

سال 408ق = 1017-1018 م.(1)

رویدادها

اندلس: قرطبه

* علی بن حمّود، حکمران قرطبه، به علت بد رفتاری به دست بردگان خود کشته شد و آنان با برادرش قاسم بن حمّود بیعت می کنند و به او لقب مأمون می دهند.

بلنسیه:

* مرگ مبارک عامری، حکمران بلنسیه و استیلای مجاهد عامری بر آن شهر و الحاق آن به مکه.

* لبیب عامری، حکمران طرطوشه بر بلنسیه دست یافته، با مجاهد عامری، حکمران دانیه مشترکاً بر آن شهر حکومت می کنند و چون لبیب، زیر نفوذ حکمران مسیحی برشلونه قرار می گیرد، مردم بلنسیه برضد او قیام می کنند و او به فرار مجبور می شود و پس از او مجاهد به تنهایی بر آن شهر حکومت می کند.

سرقسطه:

* با مرگ یحیی تجیبی، حاکم سرقسطه، پسرش منذر اول جانشین او می شود.

* جوانان عامر به رهبری خیران عامری از عبدالرحمان بن محمد بن عبدالملک بن عبدالرحمان ناصر می خواهند خلافت را بپذیرد. او پس از فرار از قرطبه به شهر «جیّان» وارد شد و مردم با او بیعت کردند. حاکمان سرقسطه، دانیه، طرطوشه و البونت نیز این بیعت را تأیید و تنفیذ کردند. او پس از این بیعت به المرتضی ملقب شد.

امارت حلّه:

* با وفات ابوالحسن، علی بن مزید اسدی، والی حلّه و پسرش دبیس ابوالاعزّ به جای پدر به حکومت رسیده، به نورالدوله ملقب شد.

امیرنشین بطیحه

* علی بن نصر (مهذّب الدوله) حکمران بطیحه درگذشت. پس از او حاکمانی از سوی پادشاهان دیلمی حاکم بر بغداد گماشته می شدند و به رتق و فتق امور می پرداختند.

وقایع نظامی

حملات قبایل ترک

* ترکان بت پرست، از چین رهسپار ترکستان می شوند و طغان خان با آنان مبارزه و تارومارشان می کند و بسیاری از آنان را می کشد و سپس خود می میرد.

درگذشتگان

* ابن مزید اسدی.* علی بن حمّود ادریسی.* مبارک عامری.* مهذّب الدوله.

ابن مزید اسدی

ابوالحسن، علی بن مزید اسدی، ملقب به سندالدوله، سرسلسله مزیدیان حاکم بر حلّه و مردی شجاع بود که به دلیل جنگ هایش با بنی دبیس مشهور شد. فخرالدوله دیلمی حکومت جزیره دبیسیه را در سال 403ق به او واگذاشت، ولی مضر بن دبیس با او جنگید و پس از نبردی طولانی، جزیره را از او باز پس گرفت و حکومت ابن مزید، به حلّه و اطراف آن منحصر شد. ابن مزید در حلّه چشم از جهان فرو بست.(2)

علی بن حمّود ادریسی

ابوالحسن، علی بن حمّود بن میمون بن حمّود ادریسی حسنی علوی، ملقب به الناصرلدین الله، نخستین پادشاه دولت حسینیِ حموّدی هاشمی در قرطبه بود. او در اوایل کار، جزو لشکریان سلیمان بن حکم(مستعین بالله) بود و بعدها (سال 404ق) سلیمان حکومت سبته و طنجه را به او سپرد. پس از مدتی مردم قرطبه او را دعوت کردند و او