شیخ خراسان بود و گویند به درجه اجتهاد رسیده بود.

بعضی از آثار او بدین قرار است: الجامع فی اصول الدین و الرد علی الملحدین و رساله ای در اصول فقه. او در روایت حدیث فردی ثقه بود و نیز مناظراتی با معتزله انجام داد. او سرانجام در نیشابور وفات یافت و تمام مردم آن سامان بر او نماز گزاردند و جسدش را به اسفراین بردند و در آن جا دفن کردند.(5)

الفونس پنجم

او نوه برمود دوم (Bermude II)، پادشاه لیون اسپانیاست. بخشی از سرزمین های مملکت بطلیوس را، که در تصرف بنی افطس بود، مورد حمله قرار داده، شهر مستحکم بازو را محاصره کرد، اما در همان هنگام، با تیر زهرآگین یکی از تیراندازان مسلمان کشته شد. پس از او فرزندش برمود سوم به جای او نشست. او در 33 سالگی از دنیا رفت.(6)

قدوری

ابوالحسن، احمد بن محمد بن جعفر بن حمدان قدوری، منسوب به قدور (جمع قدر = دیگ)، پیشوای فقهی حنفیان بود و با شیخ ابوحامد اسفراینی، رئیس شافعیان، مناظره کرد. قدوری او را ستایش می کرد و در مورد او می گفت: «وی از شافعی داناتر و اندیشمندتر است.» کتاب مختصر الحنفیه کتاب التجرید فی الخلاف بین ابی حنیفة و الشافعی و کتاب التقریب الکبیر و التقریب الصغیر از آثار اوست.

قدوری در سال 418ق و یا به گفته ای در سال 428ق وفات یافت و در بغداد کنار قبر ابوبکر خوارزمی (فقیه حنفی) دفن شد.(7)

پی نوشت ها:

[1] شنبه اول محرم سال 418 = یازدهم فوریه سال 1027؛ دوشنبه سی ام ذی القعده سال 418 = اول ژانویه سال 1028.

[2] الولاة و القضاة، ص 496 و 610؛ الأعلام ، ج 1، ص 204؛ رفع الاصرعن قضاة مصر، ص 101.

[3] جذوة المقتبس، ص 111؛ بغیة الملتمس ، ص 161؛ الأعلام ، ج 1، ص 99؛فروخ، تاریخ الادب العربی، ج 4، ص 365.

[4] وفیات الاعیان، ج 2، ص 172؛ البدایة و النهایه، ج 12، ص 23؛ یتیمة الدهر، ج 5، ص 24؛ شذرات الذهب، ج 3، ص 210؛ العبر، ج 3، ص130؛ معجم الادباء، ج 4، ص 60؛ النجوم الزاهره، ج 4، ص 66؛ الاعلام، ص 366؛ بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج 1، ص 434؛ فروخ، تاریخ الادب العربی، ج 3، ص 78.

[5] شذرات الذهب، ج 3، ص 309؛ البدایة و النهایه، ج 12، ص 24؛ العبر، ج 3، ص 130؛ النجوم الزاهره، ج 4، ص 267؛ وفیات الاعیان، ج 1، ص 28؛ طبقات الشافعیه، ج 4، ص 256؛ التهذیب، ج 2، ص 169.

[6] موسوعة لاروس، ماده الفونس پنجم؛ عنّان، تاریخ دول الطوائف، ص 363.

[7] وفیات الاعیان، ج 1، ص 78؛ النجوم الزاهره، ج 5، ص 24؛ شذرات الذهب، ج 3، ص 233؛ سیرالاعلام النبلاء، ج 11، ص 128؛ تاریخ بغداد، ج 4، ص 377؛ بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج 3، ص 269؛ الاعلام، ج 1، ص 206؛ البدایة و النهایه، ج 12، ص 24.

سال 419ق = 1028-1029 م.(1)

رویدادها

اندلس

* ابوبکر، محمد بن سعید بن مزین در منطقه شلب حکومتی مستقل تشکیل داد و این سرآغاز حکومت «بنی مزین» بود. تا استیلای معتضد بن عبّاد بر آن منطقه در سال 445ق. وضمیمه آن به اشبیلیه، حکومت ابوبکر ادامه داشت. پس از معتضد، سانچوی اول، پادشاه ناوار در سال 482ق بر آن سرزمین استیلا یافت.

*با درگذشت خیران عامری، فرمانروای «المریه» و «مارسی» برادرش زهیر عامری به جای او نشست. زهیر، ابوبکر بن اسحاق بن طاهر را به نیابت از خود به حکومت «مارسی» گماشت. وفات یحیی بن منذر (مظفر)، امیر سرقسطه و جانشینی فرزندش منذر بن یحیی (معزالدوله).

دیلمیان

* وفات قوام الدوله دیلمی، حاکم کرمان.

روم:

* وفات امپراتور کنستانتین هشتم و منصوب شدن زوی به جانشینی پدرش. رومانوس ارجیرو پولوس، همسر زوی و خواهرش تئودورا در امر حکومت با او شریک می شوند.

مغرب میانه، قلعه حماد

* وفات حماد بن بلکین صنهاجی و جانشینی فرزندش قائد بن حماد. در این زمان، خطبه به نام خلفای فاطمی خوانده شد و این حکومت تا استیلای موحدان برآن در سال 547ق، استمرار یافت.

وقایع نظامی

جنگ هایی میان پادشاهان دیلمی

* ابوکالیجار عمادالدوله در پی وقوع نزاعی میان دیلمیان و سربازان ترک، بر بصره تسلط یافت و پسر عمویش ملک عزیز فرزند جلال الدوله از معرکه گریخت و به واسط کوچ کرد. این ماجرا پس از مرگ قوام الدوله پیش آمد.

درگذشتگان

* ابن فخار.* حمزة بن ابراهیم.* خیران عامری.* عبدالمحسن صوری.* کنستانتین هشتم.* قوام الدوله دیلمی.