سلجوقیان

* سلجوقیان برسیستان دست می یابند و به حکومت غزنویان در آن جا پایان می دهند.

آشوب هایی در بغداد

* میان سنّیان و شیعیان بغداد آشوبی پدید می آید و سپاهیان به اهل سنت می پیوندند و کشتار و غارت فراگیر می شود و عیاران برخانه ها و دکان ها حمله می کنند.

حج:

* در این سال به سبب ترس از هجوم اعراب بدوی، عراقیان و خراسانیان نتوانستند حج گزارند.

وقایع نظامی

حملات رومیان

* رومیان پیمان میان امپراتور کنستانتین هشتم و الظاهر، خلیفه فاطمی در سال 418ق را شکستند بر قلعه «افامیا» تسلط یافتند. حسّان بن مفرّج طائی که در سال 420ق به آنان پناه برده بود، در حالی که زیر پرچمی با علامت صلیب قرار داشت، رومیان را همراهی می کرد.

درگذشتگان

* ابن ماءالسماء.* ابن ماکولا(حسن).* اسرائیل سلجوقی.* عبدالوهاب مالکی. * قادربالله.

* معزّ بن زیری.

ابن ماء السماء

ابوبکر، عبادة بن عبدالله انصاری، معروف به ابن ماءالسماء، از نوادگان سعد بن عباده است. او ملک الشعرای دولت عامری اندلس و شاعر روزگار خویش بود. او پایه اشعار «موشح» را استوار کرد و الفاظ این گونه اشعار را پیراست و بدان شهرت یافت؛ به گونه ای که هرگاه از موشّحات یاد می شود، نام او میان می آید. او کتابی درباره زندگی شاعران اندلس دارد. سرانجام در مالقه و در 72 سالگی درگذشت.(2)

ابن ماکولا (حسن)

ابوعلی، حسن بن علی بن جعفر بن ماکولا، وزیری از خاندان ریاست و از فرزندان ابودلف عجلی است. از سال 416ق. جلال الدوله او را وزیر خود کرد و به یمین الدوله و وزیرالوزراء ملقب ساخت. پس از به حکومت رسیدن جلال الدوله در زمان خلافت القادربالله، او را در بصره و بغداد همراهی کرده بود. جلال الدوله در سال 421ق وی را به بطائح فرستاد و او آن جا را تصرف کرد. پس از آن جا او را به بصره که سلطان ابوکالیجار برآن دست یافته بود، گسیل داشت. جانشین ابوکالیجار با او به جنگید و حسن بن ماکولا را شکست داد و او را اسیر کرد و نزد ابوکالیجار در اهواز فرستاد او ابن ماکولا را آزاد کرد.

دیری نپایید که یکی از غلامانش همراه یکی از کنیزکانش او را در 56 سالگی غافلگیرانه کشت.(3)

اسرائیل سلجوقی

اسرائیل بن سلجوق بن دقاق، فرزند ارشد خانواده بود. برادرانش میکائیل، یونس و موسی بیگ بودند. سلجوقی، رهبر قبیله ای ترک نژاد به نام «قَنَقْ» بود که در ترکستان می زیست. او در سال 415ق به نمایندگی از مردمش، با عده ای از بزرگان برای کسب اجازه عبور از رود سیحون نزد محمود غزنوی رفت و چون به دربار سلطان محمود رسید، با گرمی از او استقبال شد، سپس محمود او و همراهانش را مست کرد. چون هوشیار شدند، خود را دست بسته و پای در زنجیر یافتند. آن گاه به یکی از دژها هدایت و در آن جا زندانی شدند و اسرائیل در آن دژ در سال 422ق درگذشت.

پس از مرگ سلطان محمود در سال 421ق این قبیله از رود سیحون گذشتند و با مسعود پسر محمود غزنوی جنگیده، او را شکست دادند. مسعود نیز به ناچار با آنان پیمان صلح بست، زیرا مجبور بود به هند برود. آن گاه طغرل بیگ که جانشین عمویش اسرائیل در قبیله بود، بر خراسان دست یافت و ستاره اش بدرخشید و او نخستین پادشاه حکومت سلجوقی شد.(4)

عبدالوهاب مالکی

ابومحمد، عبدالوهاب بن علی بن نصر، نسبش به مالک بن طوق تغلبی، فرمانروای رحبه می رسد. او شاعر و فقیه مالکی که قضا در شهر بغداد را به عهده گرفت و آن گاه قضا را رها کرد و به معرة النعمان، محل زندگی ابوالعلاء معری رفت. معرّی او را گرامی داشت و در دو بیت از این شعر ستود:

«مالک پسر نصر در سفری از سرزمین ما دیدار کرد. ما او را بر این دوری و سفر ستایش کردیم.

اگر بر مسند فقاهت بنشیند، گویا در مناظره، مالک بن انس است، و اگر شعر بسراید، گویا امرؤالقیس است که زنده شده است.»

سپس به مصر رفت و در آن جا شهرت یافت. در غزلی با استادی به