زوی، عاشق جوانی زیبارو به نام میخائیل شد و به او دل بست. میخائیل زوی را به کشتن رومانوس تشویق کرد و او نیز پنهانی در غذای همسرش سم ریخت. و در نهایت در سال 1034م او را در حمام خفه کرد و به همسری میخائیل درآمد و با نام میخائیل چهارم کنار خویش بر تخت سلطنت نشاند و دستور داد تا بزرگش دارند. میخائیل سرانجام در سال 1041م. درگذشت.(5)

میمون طبرانی

ابوسعید، سرور بن قاسم طبرانی، معروف به میمون، بزرگ علویان لاذقیه بود. پیشوای طریقه ای شد که علویان آن را «جنبلانیه» می خواندند. او در طبریه زاده شد، از این رو وی را طبرانی خوانده اند. مدت ها بعد به حلب رفت و فقه علویان (یاران خصیبی جنبلانی) را فراگرفت و کتاب هایی درباره مذهب علویان نوشت، سپس به لاذقیه بازگشت و افراد آن جا، گردش آمدند. او تا زمان وفاتش در 68 سالگی، در آن جا ماند و سپس در مسجد شعرانی، در ساحل دریا دفن شد.(6)

پی نوشت ها:

[1] شنبه اول محرم سال 426 = شانزدهم اکتبر سال 1034؛ چهارشنبه هفدهم صفر سال 426 = اول ژانویه سال 1035.

[2] تراث العرب العلمی، ص 136؛ طبقات الأمم، ص 69؛ طبقات الاطباء، ص 483؛ الاحاطه فی اخبار غرناطه، ص 436؛ علم الفلک عند العرب، ص 176؛ الأعلام ، ج 1، ص 336.

[3] یتیمة الدهر، ج 2، ص 36؛ الذخیرة، ج 1، ص 161 و 281؛ معجم الادباء، ج 1، ص 218؛ العبر، ج 3، ص 161؛ تاریخ طبری، ج 9، ص445؛ وفیات الاعیان، ج 1، ص 116؛ نفح الطیب، ج 2، ص 150؛ فجر الاندلس، ص 73؛ اعتاب الکتاب، ص 103؛ تاریخ الفکر الاندلسی، ص 73 و 193؛ فروخ، تاریخ الادب العربی، ج 4، ص 318؛ الأعلام ، ج 2، ص 157.

[4] طبقات الاطباء، ص 484؛ تاریخ الفکر الاندلسی، ص 450؛ طبقات الأمم، ص 108.

[5] الروم و العرب، ج 2، ص 61 و 63؛ موسوعة تاریخ العالم، ج2، ص 681 و 682؛ الحضارة البیزنطیه، ص 49 و 50.

[6] الاعلام، ج 3، ص 128.

سال 427 ق = 1035- 1036 م.(1)

رویدادها

خلافت

* خلیفه القائم بامرالله طی فرمانی داد و ستد با دینارهای مغربی را منع و جایگزینی دینارهای قادری و شاپوری و کاشانی را مجاز می کند.

آشوب هایی در بغداد

* سربازان ترک در بغداد برضد جلال الدوله قیام می کنند و می خواهند که از بغداد خارج شود. او به صورت ناشناس از شهر خارج می شود و به تکریت می رود. لشکریان به خانه اش حمله می برند و آن جا را غارت می کنند. سپس خلیفه دخالت کرده، و جلال الدوله را به بغداد برمی گرداند.

فاطمیان

* درگذشت الظاهر لإعزاز دین الله و بیعت با فرزندش ابوتمیم، معدِّ یازده و به نقلی هفت ساله و ملقب شدنش به المستنصربالله.

اندلس: طلیطله

* مردم طلیطله از حکومت شورایی سرپیچی کرده، از عبدالرحمان بن ذی النون، امیر سانتاماریا برای پذیرفتن ریاست دعوت کردند و به وسیله او دولت آل ذوالنون در طلیطله بر پا شد.

اندلس: اشبیلیه

* یحیی بن حمّود ادریسی المعتلی بالله از مالقه برای تسلط بر اشبیلیه به آن سو حرکت کرد و چون به قرمونه، نزدیک اشبیلیه رسید سواران ابوالقاسم محمد بن عباد، حاکم اشبیلیه که برای او کمین گذاشته بودند، بر او حمله برده، او را کشتند. فرزندان یحیی پس از او بر مالقه حکومت کردند تا این که در سال 449ق مرابطون برآن جا تسلط یافتند.

اسپانیا:

* با مرگ سانچو، فرزند گارسیا، حاکم امیرنشین ناوار، آن سرزمین میان چهار فرزندش تقسیم شد، اما این تقسیم، سبب جنگ هایی میان برادران شد که در آن به سوی پادشاهان و امیران مسلمان دست یاری دراز کردند.

ارمنیان و کشتار حاجیان

* حاجیان آذربایجان، خراسان و طبرستان، مسیرشان را از راه ارمنستان و خلاط برمی گزینند، ولی ارمنیان به آنان حمله می کنند و بسیاری از آنان را می کشند و اموالشان را غارت و آنان را اسیر کرده، همه را به روم می برند.

وقایع نظامی

قیام ها

* افریقیه: قبیله زناته به شهر منصوره افریقای شمالی حمله می برند. لشکر معزّ بن بادیس در نبردی معروف به «جفنه» با آن ها روبه رو شده، آنان را به عقب می راند.

تهاجم «نورماندی» ها

* سیسیل: نورماندی ها از اختلاف فرمانروایان کلبی بر سر حکومت استفاده کرده، بر شهر مسّینا دست می یابند و آن را به عنوان پایگاهی برای حمله های نظامی خود انتخاب می کنند.