ناکفور سوم

او امپراتور روم (1078-1081م) بود که توسط سپاه شورشی شرق که بر میخائیل هفتم شورش کرده بودند، به امپراتوری برگزیده شد. دوران او زمان شورش ها و جنگ ها بود. سردار الکسیس کومنین در سال 1081م او را برکنار کرد و او انزوا گزید و در پایان عمر راهب شد.(6)

پی نوشت ها:

[1] جمعه اول محرم سال 474 = یازدهم ژوئیه سال 1081؛ شنبه 28 رجب سال 474 = اول ژانویه سال 1082.

[2] معجم الادباء، ج 10، ص 33؛ فوات الوفیات، ج 2، ص 244؛ الوافی بالوفیات، ج 3، ص 11 و 16؛ طبقات الاطباء، ص 333؛ تاریخ الادب العربی، ج 3، ص 91 و 195.

[3] وفیات الاعیان، ج 2، ص 408؛ نفح الطیب، ج 2، ص 272 و 276؛ معجم الادباء، ج 4، ص 251؛ شذرات الذهب، ج 3، ص 343؛ النجوم الزاهره، ج 5، ص 114؛ البدایة و النهایه، ج 12، ص 122؛ الأعلام ، ج 3، ص 86؛ العبر، ج 3، ص 282؛ ذیل کشف الظنون، ج 2، ص222؛ دائرة المعارف الاسلامیه، ماده «الباجی»؛ فروخ، تاریخ الادب العربی، ج 4، ص 631؛ تاریخ قضاة الاندلس، ص 95.

[4] اعمال الاعلام، ص 220 و 222؛ البیان المغرب، ج 3، ص 157، 158 و 228؛ الحلّة السیراء، ص 178؛ تاریخ دول الطوائف بالاندلس، ص190.

[5] البیان المغرب، ج 3، ص 222؛ تاریخ الفکر الاندلسی، ص 87؛ دول الطوایف الملوک، ص 262 و 272؛ الأعلام ، ج 1، ص128.

[6] موسوعة لاروس؛ تاریخ الحروب الصلیبیه، ج 1، ص 106 و 108.

سال 475 ق = 1082-1083 م(1)

رویدادها

* آلفونسوی ششم، پادشاه قشتاله هیأتی به ریاست ابن شالیب یهودی نزد معتمد بن عباد، امیر اشبیلیه می فرستد تا خراج عقب افتاده را بگیرد.

* ابن شالیب به این بهانه که شمش ها تقلبی هستند، خراج را نپذیرفته، به اشکال قرطبه تهدید می کند. این سخن به معتمد می رسد و او دستور می دهد او را بکشند و به دار آویزند و اعضای هیأت را زندانی کنند.

وقایع نظامی

کوشش مسلم عقیلی برای استیلای بر دمشق

* پس از روانه شدن تاج الدوله تتش به جنگ رومیان، شرف الدوله مسلم عقیلی، امیر حلب، از خلیفه فاطمی می خواهد سپاهی به یاری او بفرستد تا در نبود تتش، او را در محاصره و گرفتن دمشق یاری دهد. خلیفه فاطمی درخواست او را پذیرفته، وعده ارسال آن را می دهد.

* مسلم عقیلی با سپاهی از کردها و عرب ها به سوی دمشق روانه می شود و روز اول محرم سال 476ق به دمشق می رسد. مردم دمشق با او می جنگند و کمک رسانی مصریان به تأخیر می افتد. تتش از ماجرا آگاه می شود و به دمشق باز می گردد و شرف الدوله مسلم به حران عقب می نشیند و متوجه می شود مردم آن جا برضد او شورش کرده اند.

درگذشتگان

* ابراهیم همدانی (ابواسحاق).* ابن منده (عبدالوهاب).* صاعد بن حسن.

ابراهیم همدانی

ابواسحاق، ابراهیم بن قیس بن سلیمان همدانی حضرمی، از رهبران اباضیه بود و در حضرموت زاده شد. از خلیل بن شاذان، امام اباضی ساکن عمان کمک خواست. او ابراهیم را با سپاه و مال یاری کرد و وی به نام خلیل بر حضرموت چیره شد و خلیل او را به عنوان کارگزار خود در حضرموت گماشت. امام راشد بن سعید، جانشین خلیل نیز او را در آن منصب ابقا کرد، سپس منصب امامت را به او سپرد. او شجاع و زبردست بود و سختی ها را برخود هموار می کرد. حمله هایی بر هند داشت. پس از سال 450ق دعوت پدرش را آشکار کرد. او شاعر نیز بود و تألیفاتی دارد؛ از جمله: مختصر الخصال، السیف النّقاد و دیوان شعر.(2)

ابن منده (عبدالوهاب)

ابوعمر، عبدالوهاب بن ابی عبدالله (محمد) بن اسحاق بن منده اصفهانی، محدّث اصفهان و از حافظان ثقه و پدرش نیز محدث بود. او از پدرش و دیگران حدیث شنید و روایت کرد.(3)

صاعد بن حسن

ابوالعلاء، صاعد بن حسن بن صاعد، طبیبی از مردم رحبه بود. ابن ابی اصیبعه درباره او می گوید: او از دانشمندان علم طب و فردی باهوش و شیواسخن بود. خودنویسی ساخت که جوهر در خود آن بود، و جوهری در آن ریخت که یک ماه می نوشت و تمام نشد. همین طور ابزاری برای بالابردن سنگ و وزنه های سنگین ساخت. او شاعر، عالم و ادیب بود. التشویق فی الطب از آثار اوست. وی به دمشق رفت و در آن جا اقامت گزید.(4)

پی نوشت ها:

[1] چهارشنه اول محرم سال 475 = اول ژوئیه سال 1082؛ یک شنبه هشتم شعبان سال 475 = اول ژانویه سال 1083.

[2] الأعلام ، ج 1، ص 52.

[3] تاریخ ابن اثیر، ج 1، ص 128؛ العبر، ج 3، ص 284؛ و البدایة و النهایه، ج 12، ص 123.

[4] طبقات الاطباء، ص 254؛ الأعلام ، ج 3، ص 271.