می آورم؛ و از آن سو، رفتار بد و لغزش ها و گناه خود را می بینم،

می خواهم خودکشی کنم، ولی چون می دانم سرشت تو بر بخشش و گذشت است از قصدم منصرف می شوم.»

درباره غلامی که بر او غضب کرده و او را زده و سپس پشیمان شده بود، می گوید:

«بر او حمله کردم و اگر دلم به دست هایم می رسید، از روی خشم، آن ها را به گردنم زنجیر می کرد.

آن گاه که او را به خشم کیفر کنم برافروخته می شوم.

در اختیار داشتن هوای نفس کجا و انتقام کجا؟!

ابن منقذ در سال 475ق درگذشت. برخی نیز مرگ او را در سال 479ق دانسته اند. پس از او فرزندش نصر جانشین پدر شد.(3)

اسماء صلیحیه

اسماء دختر شهاب، همسر علی بن محمد صلیحی، پادشاه یمن و مادر احمد بن علی صلیحی است. او در شمار زنان نامی بود و کنار نام همسرش، به نام او بر منبرهای یمن خطبه خوانده می شد. در سال 451ق با همسر خود به حج رفت و سعید بن نجاح حبشی معروف به احول که پدرش نجاح، حاکم زبید و کدراء و دیگر نواحی یمن به دست علی کشته شده بود، بر او خروج کرد و در جایی به نام «ام الدهیم» او را کشت و همسرش اسماء را اسیر کرد. آن گاه او را بر هودجی سوار کرد و سر همسر و برادر همسرش را که با او کشته شده بودند مقابل هودج قرار داد. اسماء هشت ماه یا یک سال در شهر زبید اسیر و هم چنان سر همسر و برادر همسر او برابر دیدگانش در ایوان خانه آویخته بود.

فرزندش احمد از جا و حال مادر بی خبر بود و چون از او خبر یافت، با سپاهی بدان سو روانه و بر سعید احول و یارانِ حبشی او چیره شد. مادرش را رهانید و سر پدر و عموی خود را پایین آورده، به خاک سپرد وبر آن عمارتی بنا کرد. اسماء همراه فرزند خود به صنعاء بازگشت و همان جا از دنیا رفت.(4)

جعبر قشیری

امیر جعبر بن سابق قشیری به سابق الدین، روزگاری دراز دژ جعبر را در دست داشت و برآن فرمان می راند، لذا به این دژ منسوب شد. پیش از این، دژ مذکور را با انتساب به دوشر، غلام نعمان بن منذر، «دوشریه» می خواندند. امیر جعبر در بزرگسالی نابینا شد. دو پسر داشت که راهزن بودند. ملک شاه پسر آلب ارسلان که از آن منطقه می گذشت، دژ «جعبر» را تصرف کرد و جعبر را کشت.(5)

پی نوشت ها:

[1] شنبه اول محرم سال 479 = هیجدهم آوریل سال 1086؛ جمعه 23 رمضان سال 479 = اول ژانویه سال 1087.

[2] أنباه الرواة، ج 2، ص 299؛ البدایة و النهایه، ج 12، ص 132؛ شذرات الذهب، ج 3، ص 362؛ الأعلام ، ج 5، ص 135؛ فرّوخ، تاریخ الادب العربی، ج 4، ص 651؛ نحاة قیروان، ص 61.

[3] النجوم الزاهره، ج 5، ص 124؛ اعلام النبلاء، ج 4، ص 210-211؛ وفیات الاعیان، ج 3، ص 409.

[4] الأعلام ، ج 1، ص 299؛ اعلام النساء، ج 1، ص 55.

[5] وفیات الاعیان، ج 1، ص 363؛ البدایة و النهایه، ج 12، ص 131.

سال 480ق = 1087-1088 م(1)

رویدادها

ازدواج خلیفه عباسی

* مقتدی بامرالله عباسی با ماه ملک، دختر سلطان ملک شاه ازدواج می کند. امیرسلطان امید داشت خلافت به نوه او منتقل و خلافت و سلطنت یکی شود.

بغداد: اختلافات مذهبی

* دنباله دار شدن جنگ میان سنّی و شیعه در بغداد.

المریه: اندلس

* درگذشت محمد بن صمادح، امیر «المریه» و جانشینی پسرش احمد.

مرابطون:

* درگذشت ابوبکر لمتونی، مؤسس دولت مرابطین.

وقایع نظامی

حملات آلفونسوی ششم به شهرهای اندلس

* آلفونسوی ششم، پادشاه قشتاله دژ «دیو» را پایگاهی برای حملات خود بر مرسیه و لورقه از سرزمین معتمد بن عباد قرار می دهد.

* معتمد از دریا می گذرد و به سوی یوسف بن تاشفین می رود و از او کمک می خواهد و یوسف پاسخ مثبت می دهد.

حملات نورماندی هابه مغرب میانی

* نورماندی ها بر ساحل افریقا دست اندازی کرده، به شهر «مهدیه» حمله و آن را غارت می کنند، ولی تمیم بن معز بن بادیس با پرداخت صد هزار دینار آن ها را بیرون می کند.

درگذشتگان

* ابن حداد وادی آشی* ابوبکر لمتونی.* ام الفضل بغدادی.* غرس النّعمه.