امیر این شهر از آنان امان خواست و به آنان راهنمایانی داد. آنان بیروت، صیدا و صور و پس از آن جبیل، عکا و آرسوف را در نوردیدند. آن گاه در عمق آن سرزمین نفوذ کرده، به رمله رسیده، برآن دست یافتند. سپس به بیت المقدس رفته، اطراف آن اردو زده، آن را محاصره کردند.

دست یابی صلیبی ها بر بیت المقدس

* صلیبی ها در هفتم ژوئن، بیت المقدس را محاصره می کنند و افتخار الدوله، امیر آن سامان و کارگزار فاطمیان از آن دفاع می کند.

* در پانزدهم ژوئیه 1099م و 23 شعبان 493ق شهر به دست صلیبی ها سقوط می کند و آنان وارد شهر می شوند و مرد و زن و مسلمان و یهودی و مسیحیان را می کشند که به آنان نپیوسته بودند. صلیبی ها هم چنین به مسجدالاقصی یورش می برند و هر کس که در آن پناهنده شده می کشند و مردم شهر را قتل عام و زنان آن را اسیر می کنند. فاطمیان با صلیبیان می جنگند.

* خبر دست یابی صلیبیان بربیت المقدس، به وزیر فاطمی افضل شاهنشاه بن بدر جمالی می رسد و او سپاهی به فرماندهی سعدالدوله قوّاس به جنگ آنان می فرستد و در عسقلان، در تاریخ دوازدهم اوت 1099م با آنان رویارو می شود. صلیبی ها از عسقلان به یافا و قیساریه عقب می نشینند.

کوشش صلیبیان برای دست یابی بردمشق

* صلیبیان می کوشند تا دمشق را بگیرند. فرمانروای آن طغتکین آنان را به عقب می راند.

کوشش صلیبیان برای دست یابی بر ملاطیه

* بوهمند نورماندی، پادشاه انطاکیه، می کوشد تا شهر ملاطیه را بگیرد. کمشتکین دانشمند، امیر سیواس با او می جنگد و او را شکست می دهد و اسیر می کند و سه سال در قلعه خود نگه می دارد. سپس در سال 1103م با گرفتن غرامت سنگینی از صلیبیان، او را آزاد می کند. مرابطین، بلنسیه را پس می گیرند.

* مرابطون، به فرماندهی محمد بن تاشفین، برادرزاده یوسف بن تاشفین، و با همراهی سردار مزدلی لمتونی بلنسیه را محاصره می کنند. در این میان السید کمبیادور می میرد و همسرش شیمانه دفاع از شهر را به عهده می گیرد. پس از هفت ماه محاصره و به دلیل گرسنگی، ناگزیر تسلیم می شود. وی از شهر بیرون می رود و آن را را به آتش می کشد. وقتی مرابطین به شهر می آیند، با ویرانه آن روبرو می شوند.

درگذشتگان

* ابن جهیر (عمیدالدوله).

* اوربان دوم.* بزدوی (محمد).* زرقالی.

* سید کمپیادور.

ابن جهیر (عمیدالدوله)

ابومنصور، محمد بن محمد بن محمد بن جهیر ملقب به عمیدالدوله فرزند فخرالدوله، وزیری که در «بغداد» وزارت سه تن از خلفا را عهده دار بوده است. او کاردان، با تدبیر، سخنوری شیوا، دبیر و با هیبت بود. بسیاری از شاعران او را مدح کرده اند؛ تاجایی که شمار این شاعران را ده هزار تن می دانند و تعداد اشعار آنان را صد هزار بیت می دانند. خلیفه مستظهر او را به وزارت برگزید و به زودی او را در خانه اش زندانی و دارایی او و بستگان او را مصادره کرد و او را در زندان کشت.

می گویند: خلیفه به پانصد تن از خدمتگزاران خود دستور داد با کفش های خود او را بزنند و او بر اثر این ضربات جان سپرد. وی در این هنگام 58 ساله بود. ابومنصور علی بن حسن، شاعر مشهور به بصرّ، او را با قصیده ای مدح کرد که مطلع آن چنین است:

«سرسختی دل است که از شیفتگی خود به هوش نمی آید و نیاز جان است که اندکی از آن هم برآورده نمی شود.»

تا آن جا که می گوید:

«روشنایی درخشیدن گرفت و مرا به جوانمردی راهنمایی کرد و راه های هموار و ناهموار آن را به من نشان داد.

گرداگرد خانه کرم و بخشش او نیازمندانی اقامت گزیده اند و خواستار کرم اوهستند.»(2)

اوربان دوم

وی پاپ رم بود که در سال 1088م (481ق) به این مقام ارتقا یافت و در سال 1095م. شورای کلیساها را در شهر کلرمون (clermon) فرانسه تشکیل داد و برای جمعیت فراوانی سخنرانی کرد و آن ها را به جنگ صلیبی اول فراخواند.(3)

بزدوی (محمد)

ابوالیسر، محمد بن محمد بن حسین بن عبدالکریم ملقب به صدرالاسلام بزدوی، فقیه بخارا بود. او در سمرقند قاضی شد. ریاست حنفیان ماوراءالنهر به او انجامید. وی تألیفاتی نیز دارد.(4)

زرقالی

ابواسحاق، ابراهیم بن یحیی زرقالی یا زرقال طلیطلی قرطبی معروف به ابن النّقاش، از بزرگ ترین ریاضی دانان و فلک شناسان اندلس بود.