د: آشکار ساختن اصل و نسب نوزاد را در پي دارد.

هـ: ياد‌آوري ايثار‌گري ابراهيم(عليه السلام) در راه خدا و درسي براي تمام پدران در راه فرمان‌برداري از دستورات خداوند متعال مي‌باشد.

و: کمک به استحکام روابط متقابل اجتماعي که پايه‌هاي عدالت را در آن جامعه بنيان مي‌گذارند و در جهت محو آثار فقر و محروميت، گام برداشته مي‌شود.[1]

8. وليمه در تولّد کودک

علاوه بر عقيقه، مستحب است به هنگام تولّد فرزند و به هنگام ختنه او به مؤمنين وليمه (اطعام) دهند.[2] امام خميني(قدّس سرّه) در اين‌باره مي‌نويسد: «وليمه به هنگام تولّد نوزاد مستحب است و اين يکي از پنج موردي است که وليمه در آن مستحب مي‌باشد».[3]

امام صادق(عليه السلام) به هنگام ولادت فرزندشان امام کاظم(عليه السلام)، سه روز مؤمنين را اطعام نمودند[4] و بر همين اساس مرحوم شيخ حرّ عاملي درکتاب وسائل الشيعة بابي تحت عنوان «باب استحباب اطعام الناس عند ولادة المولود ثلاثه ايّام» ذکر کرده است.[5]

آن‌چه در باطن اين آداب و سنن نهفته است، احترام و تکريم مقام و شکر‌گذاري به درگاه خداوند متعال است که نعمت فرزند را به پدر و مادر عطا کرده است. و از سويي ديگر، اطعام مؤمنين زمينه ساز پيوند نيک اجتماعي و مقدمه‌اي است براي پذيرش طفل از طرف جامعه، علاوه بر اين، آثار معنوي پربرکتي هم در سلامت روحي و جسمي کودک به دنبال خواهد داشت.[6]

[1] . ر. ک: نگاهي ديگر به حقوق فرزندان از ديدگاه اسلام: 100؛ حقوق متقابل کودک و ولي در اسلام: 170 ـ 171.

[2] . الحدائق الناضرة23: 31؛ وسيلة النجاة مع حواشي السّيد محمدرضا الگلپايگاني3: 220؛ مهذّب الاحکام 25: 260؛ تفصيل الشريعة (کتاب النکاح) 529.

[3] . تحرير الوسيلة2: 310، مسألة 3.

[4] . وسائل الشيعة 21: 401، باب 31، من ابواب احکام الاولاد، ح1.

[5] . همان.

[6] . حقوق فرزندان در مکتب اهل بيت: 48.