الف: تعليم وضو

راوي مي‌گويد: از امام باقر(عليه السلام) شنيدم، تا سن هفت سالگي کودک را به حال خود رها کنيد (براي انجام فرائض ديني آزاد باشد) بعد از آن، آداب وضو گرفتن به او آموزش داده شود، وقتي انجام وضو را آموخت، به نماز خواندن وادار شود و تا سن نه سالگي در انجام نماز آزاد باشد.[1]

ب: آموزش نماز و امر به انجام آن

امام صادق(عليه السلام) مي‌فرمايد: ما فرزندان خود را در پنج سالگي به خواندن نماز امر مي‌نماييم، شما در هفت سالگي آن‌ها را امر نماييد. «إِنّا نَأمُرُ صِبيَانَنَا بِالصَّلاةِ إِذَا کَانُوا بَنِي خَمسَ سِنيِنَ فَمُرُوا صِبيَانَکُم بِالصَّلاةِ إِذَا کَانُوا بَنِي سَبعَ سِنِينَ».[2]

در روايت ديگري فرموده: در نُه سالگي به خواندن نماز امر نماييد.[3]

هم‌چنين پيامبر(صلي الله عليه وآله) فرموده است: کودکان هفت ساله را به خواندن نماز امر نماييد و نُه ساله را اگر نماز نخواند، بزنيد. «وَاضرِبُوهُم عَلَيهَا إِذَا بَلَغُوا تِسعًا».[4]

ج: وادار نمودن کودکان به روزه گرفتن

حلبي از امام صادق(عليه السلام) نقل مي‌کند که فرموده است: ما کودکان خود را در هفت سالگي به گرفتن روزه امر مي‌نماييم، البتّه به اندازه‌اي که توانايي دارند، به اندازه نصف روز يا بيش‌تر و يا کمتر، و هر زمان تشنگي آن‌ها را ناراحت کرد، افطار مي‌کنند تا به گرفتن روزه عادت نمايند و توانايي انجام آن‌را پيدا کنند، شما فرزندان خود را در سن نُه سالگي به انجام روزه امر نماييد، هر اندازه توانايي دارند، و هرگاه تشنه شدند، افطار نمايند.[5]

[1] . وسائل الشيعة 20:4، باب3 من ابواب اعداد الفرائض، ح7.

[2] . همان19:4، باب3 من ابواب اعداد الفرائض، ح5.

[3] . همان461:21، باب74 من ابواب احکام الاولاد، ح5.

[4] . مستدرک الوسائل356:14، باب24 من ابواب النکاح، ح1.

[5] . وسائل الشيعة 234:10، باب29 من ابواب من يصح منه الصوم، ح3.