دارند.9 گفتنی است که او عمری طولانی داشت و دو پسر او به نام های حسن و احمد نیز از جمله شاعران و محدثان اسلامی بوده اند.10 کتاب الحدیث11 اثر اوست که محمد بن خالد برقی از آن خبر داده است.12

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 2/107.
[2] ــ رجال الطوسی 339.
[3] ــ الامالی (طوسی) 30
[1] ـ 304.
[4] ــ رجال النجاشی 1/134 حاوی الاقوال 2/48.
[5] ــ جامع الرواة 1/597.
[6] ــ جامع المقال 114.
[7] ــ تنقیح المقال 2/303 جامع الرواة 1/597.
[8] ــ رجال النجاشی 2/107.
[9] ــ خلاصة الاقوال 102 منهج المقال 237.
[10] ــ نقد الرجال 242.
[11] ــ الذریعه 6/351.
[12] ــ رجال النجاشی 2/107.*

دیگر منابع: معجم رجال الحدیث 12/136 مستدرکات علم رجال الحدیث 5/446 الوجیزه 73 مجمع الرجال 4/216 رجال ابن داود 249 رجال الطوسی 339.

علی ـ اشعری (قرن سوم هجری)

ابوالحسن علی بن اسحاق بن عبدالله بن سعد اشعری قمی.

برادر عالِم جلیل القدر شیعه احمد بن اسحاق و از محدثان موثق بود.1 از کسانی مانند یونس بن عبدالرحمان و موسی بن خزرج روایت نمود.2 احمد بن ابی عبدالله برقی (م 280 هـ )، محمد بن علی بن محبوب و علی بن ابراهیم از او روایت کرده اند.3 کتاب الحدیث اثر وی می باشد. تاریخ درگذشت اشعری همانند بسیاری از زوایای زندگی اش روشن نیست، اما با توجه به اساتید و شاگردانش به دست می آید که در قرن سوم می زیسته و در همین قرن درگذشته است.4

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 1/196 و 2/117.
[2] ــ معجم رجال الحدیث 11/271.
[3] ــ جامع الرواة 1/557.
[4] ــ الذریعه 6/349.*

دیگر منابع: اختیار معرفة الرجال 228 التحریر الطاووسی 562 رجال الطوسی 486 تنقیح المقال 2/269 الفهرست (طوسی) 94 طرائف المقال 1/326 هدایة المحدثین 115 مجمع الرجال 4/166 مستدرکات علم رجال الحدیث 5/305 رجال ابن داود 237 خلاصة الاقوال 102 الوجیزه 70 معالم العلماء 66.

علی ـ اشعری (قرن سوم هجری)

ابوالحسن علی بن محمد بن علی بن سعد اشعری قمی قزدانی (قرّدانی).

از محدثانی است که از حمدان بن سلیمان نیشابوری1 و حسین بن نصر عطار حدیث آموخته است.2 شخصیت وی چندان شناخته شده و مشهور نبوده است، از این رو برخی او را مجهول الحال3 و بعضی ضعیف شمرده اند4 و نجاشی ذیل شرح حال حمدان، او را قزوینی می نامد نه قزدانی.5 سال وفات و زمان زیستن ابوالحسن هم روشن نیست، ولی با توجه به روایت محمد بن حسن بن ولید (م 343 هـ )،6 احمد بن ادریس (م306 هـ )7 و ثقة الاسلام کلینی با یک واسطه از وی،8 اشعری را می توان از رجال قرن سوم به حساب آورد. وی تألیف بزرگی به نام النوادر داشته است.9 گفتنی است نجاشی وی را ابن متویه لقب داده که ظاهراً مرتکب اشتباه شده و ابن متویه علویة بن متویة بن علی بن سعد قردانی، راوی محمد بن سالم سجستانی است.10

پی نوشت ها

[1] ـ الاختصاص 327.
[2] ــ الامالی(مفید) 214.
[3] ــ تنقیح المقال 2/307.
[4] ــ حاوی الاقوال 4/63.
[5] ــ رجال النجاشی 1/331.
[6] ــ رجال الطوسی 484.
[7] ــ الامالی (مفید) 214.
[8] ــ معجم رجال الحدیث 13/167.
[9] ــ رجال النجاشی 2/81.
[10] ــ همان 2/195.*

دیگر منابع: الکنی والالقاب 1/403 معالم العلماء 55 طبقات اعلام الشیعه 1/203 مستدرک علم رجال الحدیث 5/461 جامع الرواة 1/277 نقد الرجال 2/159 طرائف المقال 1/235 ایضاح الاشتباه 319.

علی ـ اعرج (زنده در قرن دوم هجری)

ابوالحسن علی بن عمر اعرج کوفی.

عبیدالله بن احمد ابن نهیک1 از او حدیث نقل کرده است. وی محدثی واقفی و ضعیف بود.2 گویند که او با زکریا مؤمن که امام رضا(علیه السلام)را ملاقات کرده،3 مصاحبت داشت.4 کتاب الغیبة اثر اوست.5

پی نوشت ها

[1] ـ نقد الرجال 240.
[2] ــ خلاصة الاقوال 234.
[3] ــ رجال النجاشی 1/391.
[4] ــ جامع الرواة 1/594.
[5] ــ رجال النجاشی 2/79.*

دیگر منابع: منهج المقال 236 تنقیح المقال 2/300 معجم رجال الحدیث 12/102 رجال ابن داود 485 حاوی الاقوال 4/54.

علی ـ انباری (در عصر امام جواد(علیه السلام))

ابوالحسن علی بن حکم بن زبیر انباری نخعی کوفی.

اهل انبار، شهری کنار فرات و منسوب به بنی زبیر صیارفه،1 از موالی نخع به شمار می رفت و در زمره اصحاب و یاران امام رضا و امام جواد(علیهما السلام)قرار داشت.2 انباری تعدادی از اصحاب امام