ابراهیم ـ غزنوی (م 224 هـ )

ابوطاهر ابراهیم بن محمد غزنوی بغدادی حکیم.

از وی اطلاع چندانی در دست نیست. متأخران او را از پزشکانی می دانند که اثری با عنوان راحة الانسان را برای مأمون عباسی (خلافت 198 ـ 218 هـ ) نوشت.1 مرگ او را به سال 224 هـ نوشته اند.2

پی نوشت ها

[1] ـ کشف الظنون 1/830.
[2] ــ هدیة العارفین 1/2.*

ابراهیم ـ غطفانی (در عصر امام رضا(علیه السلام))

ابویحیی ابراهیم بن یحیی بن سلیم غطفانی کوفی، ملقب به ابن ابی بلاد.

از موالی غطفان و از جمله معمّرین بود که امامان پنجم تا هشتم را درک کرد و از آنان روایت آموخت و نقل کرد.1 نام او در اسناد روایات بسیاری آمده و علاوه بر امامان فوق، از پدرش ابوبلال مکی، ابراهیم بن عبدالحمید و حسین بن مختار حدیث شنیده است. علمای رجال او را محدثی ثقه، ادیب، قاری قرآن و راوی شعر دانسته اند. کسانی چون ابن محبوب، جعفر بن محمد، حسین بن سعید و محمد بن اسماعیل از او روایت کرده اند.2 امام رضا(علیه السلام) برایش نامه ای نوشته و در آن از او مدح و تمجید کردند.3 وی دارای کتاب حدیثی بوده است که محمد بن سهل بن یسع از آن خبر داده است.4

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 1/102.
[2] ــ معجم رجال الحدیث 1/189.
[3] ــ رجال النجاشی 1/102.
[4] ــ الفهرست (طوسی) 8 و 9.*

دیگر منابع: رجال البرقی 48 و 52 لسان المیزان 1/41 خلاصة الاقوال 3 رجال ابن داود 12 رجال الطوسی 145، 342 و 368 معالم العلماء 6 تنقیح المقال 1/10 اعیان الشیعه 2/237 الذریعه 6/304 جامع الرواة 1/16 دائرة المعارف الشیعیة العامه 2/26.

ابراهیم ـ فزاری (قرن دوم هجری)

ابواسحاق ابراهیم بن حکم بن ظهیر فزاری اسدی کوفی.

از پدرش و عبیده بن حمید، علی بن عابس و اسماعیل بن عیاش1 روایت کرده و سعید بن عیسی کربزی بصری،2 موسی بن عمران نخعی3 و عالم شهیر و موثق شیعه یحیی بن زکریا بن شیبان از وی روایاتی را نقل کرده اند.4 ذهبی او را از شیعیان ثابت قدم و استوار در عقیده دانسته و گوید که فزاری روایاتی نیز در نکوهش و معایب معاویه دارد.5 ابن حجر هم روایتی را از فزاری نقل کرده که وی مصداق آیه (السابقون السابقون) را علی(علیه السلام) می داند.6 وی زمانی به ری مسافرت کرده و ابوحاتم رازی روایاتی را از وی اخذ نموده است.7 کتاب های الملاحم و خطب علی (علیه السلام)از اوست.8 از آنجا که پدرش در حدود 180 هـ درگذشته، ابراهیم نیز از رجال قرن دوم به شمار آمده است.

پی نوشت ها

[1] ـ الغیبه (نعمانی) 214.
[2] ــ بصائر الدرجات 222.
[3] ــ الامالی (صدوق) 428.
[4] ــ تاریخ مدینة دمشق 42/189 و 392.
[5] ــ میزان الاعتدال 1 / 27.
[6] ــ لسان المیزان 1 / 49.
[7] ــ الجرح و التعدیل 1/1/95.
[8] ــ رجال النجاشی 1/87 الفهرست (طوسی) 4.*

دیگر منابع: معالم العلماء 5 کشف الحجب و الاستار 206 رجال ابن داود 31 جامع الرواة 1/20 طرائف المقال 1/221 معجم رجال الحدیث 1/196 تهذیب المقال 1/263 الذریعه 7/187 معجم المؤلفین 1/25 تاریخ جرجان 244 بشارة المصطفی 193.

ابراهیم ـ فزاری (م 186 هـ )

ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن حارث بن اسماء بن خارجة بن حصین کوفی شامی.

در واسط به دنیا آمد.1 به سرزمین شام رفت و در مصیصه ساکن شد.2 از افرادی چون ابواسحاق سبیعی، کلیب بن وائل، عبدالملک بن عمیر و عطاء بن سائب روایت کرده است.3 ابوعمرو معاویة بن عمرو ازدی،4 اوزاعی، ثوری و دیگران از او روایت نقل کرده اند.5

او فردی عالم، فاضل، فقیه، حافظ و مورد اعتماد بود.6 در مصیصه به تربیت و تعلیم سنت مشغول شد7 و در 28 سالگی شروع به کتابت حدیث کرد.8 سرانجام در همان جا در سال 186هـ از دنیا رفت.9 کتاب السیر فی الاخبار و الاحداث اثر اوست.10

پی نوشت ها

[1] ـ الثقات 6 / 23 خلاصة تهذیب تهذیب الکمال 1 / 152.
[2] ــ العبر 1 / 224 تهذیب الکمال 2 / 167.
[3] ــ تهذیب الکمال 2 /167 و 168.
[4] ــ الفهرست (الندیم) 105 خلاصة تهذیب تهذیب الکمال 1/151.
[5] ــ العبر 1 / 224 التاریخ الکبیر 1 / 321 حلیة الاولیاء 8 / 254.*