شمشک، پیست اسکی \ pīst-e eskī-ye šemšak \ ، پیستی واقع در منطقۀ کوهستانی رودبار قصران در 50 کیلومتری شمالشرقی تهران. سابقۀ ورزش اسکی در شمشک به سالهای فعالیت معدنهای زغالسنگ آن باز میگردد. در 1318 ش، شخصی به نام مهندس خادم به ریاست معدن زغالسنگ شمشک انتخاب شد؛ او تحصیلکردۀ فرانسه و علاقهمند به ورزش اسکی بود. بنابراین، از آنجا که شمشک در منطقهای کوهستانی و برفگیر واقع بود، وی به این فکر افتاد تا امکاناتی را برای ورزش اسکی در این مکان فراهم سازد؛ از اینرو، با وسایل موجود در کارگاه نجاریِ معدن زغالسنگ، چوب اسکی ساخت و جوانان این منطقه را با این ورزش آشنا کرد. تا دهۀ 1320 ش، بسیاری از مردم شمشک به ورزش اسکی علاقهمند شدند، هرچند تا آن زمان هیچ تجهیزاتی در آنجا نصب نشده بود.
سرانجام، در 1334 ش نخستین دستگاه بالابر در ایران ساخته شد و در این منطقه نصب گردید. ساخت این دستگاه طبق نمونهای بود که در 1327 ش، از فرانسه خریداری، و در لشکرک نصب شده بود. بهجز دستگاه شمشک، دو نمونۀ دیگر نیز ساخته، و به آبعلی برده شد. طول این بالابر حدود 500 متر بود که از میانۀ کوه کپهچال تا قله راهاندازی، و تا 1338 ش از آن استفاده شد؛ اما در این سال، یک دستگاه تلهاسکی از کشور فرانسه خریداری، و از دامنۀ کوه تا قلۀ کپهچال نصب شد. در 1342 ش نیز نخستین تلهسییژ که به ایران وارد شده بود، از محلی در مقابل هتل کنونی شمشک تا قلۀ آن راهاندازی شد. در 1345 ش، فدراسیون اسکی تصمیم گرفت نخستین هتل ویژۀ اسکیبازان و طبیعتگردان را در شمشک بسازد. پس از آن هتل دیگری نیز ساخته شد که هماکنون، هر دو آنها به بخش خصوصی واگذار شدهاند. کار ساخت تجهیزات پیست اسکی شمشک در 1347 ش پایان یافت و سرانجام، این پیست بازگشایی شد. امروزه پیست اسکی شمشک دو دستگاه تلهسییژ، دو دستگاه تلهاسکی بشقابی و دو هتل مجهز دارد. بلندترین قسمت پیست حدود 000‘ 3 متر، و پایینترین قسمت آن 500‘2 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. این پیست از قدیمیترین و بهترین پیستهای اسکی ایران به شمار میآید. اسماعیل ساوهشمشکی، لطفالله شمشکی و فیضالله بندعلی از اسکیبازان قدیمی و مطرح ایراناند که عناوین جهانی و المپیکی کسب کردهاند، اهل روستای شمشکاند و در این پیست ورزش اسکی را آموختهاند.
مأخذ
بندعلی، فیضالله (مسئول پیست اسکی شمشک)، مصاحبه با مؤلف.