نازآباد \ nāz-ābād \ ، در گذشته روستایی کوچک و امروزه خیابانی در جنوب محلۀ سوهانک، واقع در منطقۀ 1 شهرداری تهران. روستای نازآباد از شمال به سوهانک، از جنوب به قلعۀ سردار، از خاور به شادآباد، و از باختر به ازگل محدود میشده است (معتمدی، 348). این روستا که در یککیلومتری شمال راه قلهک به لشکرک جای داشته، مشتمل بر 3 هکتار باغ و قلمستان بوده، و در آن محصولاتی از قبیل گندم و گیلاس به عمل میآمده است. آب مورد نیاز اهالی این روستا برای آشامیدن و کشاورزی نیز از طریق قنات تأمین میشده است (کریمان، 1 / 537). روستای کوچک نازآباد در اواخر دهۀ 1320 ش، به شخصی به نام فولادی تعلق داشته، و جمعیت آن در حدود 12 تن بوده است ( فرهنگ ... ، 1 / 220؛ ستوده، 2 / 776). این روستا با گسترش کالبدی شهر تهران در اواسط دهۀ 1340 ش به شهر تهران ضمیمه شد و دیگر اثری از آن آبادی باقی نماند. امروزه (1388 ش) نازآباد نام خیابانی در جنوب محلۀ سوهانک است.
مآخذ
ستوده، منوچهر، جغرافیای تاریخی شمیران، تهران، 1371 ش؛ فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، استان مرکزی، دایرۀ جغرافیایی ستاد ارتش، تهران، 1328 ش؛ کریمان، حسین، قصران (کوهسران)، تهران، 1356 ش؛ معتمدی، محسن، جغرافیای تاریخی تهران، تهران، 1381 ش.