امروزت بودى. اگر به فردا نرسيدى، بر كوتاهى و قصور امروزت اندوه نخواهى داشت.
بعضى مىگويند: آرزو داريم كه روزى به منصب مهمى دست پيدا كنيم و عنوان مهمى داشته باشيم، و خلاصه اينكه براى خودشان خواب آن روزها را مىبينند. حضرت مىفرمايد: بترسيد از اينكه بگوئيد: به زودى به آرزوها مىرسيم. «تَسويف» يعنى سوْفَ سَوْفَ گفتن، اينكه انسان بگويد: به زودى خواهم رسيد. خوب حالا هم برسد چه مىشود؟ و به كجا مىبرد؟ تو مال امروز هستى نه مال فردا و روزهاى ديگر، اگر فردا بودى و آنرا ديدى پس فردا را هم مثل امروز خود قرار بده، بنابراين فكر امروزت باش و غصهء فردا را نخور، و اگر فردا نداشتى ديگر غصه نمىخورى و پشيمان نيستى كه اى واى ديروز را از دست دادم و هيچ كارى نكردم.
6 - سرنوشت
يا اَباذَرْ! كَمْ مِنْ مُسْتَقْبَلٍ يوْماً لا يسْتَكْمِلُهُ مُنْتَظِرٍ غَداً لا يبْلُغُهُ
اى اباذر! چه افرادى كه به استقبال و دنبال روز رفتند ولى نتوانستند آن روز را به پايان برسانند، يعنى عمرشان كفاف نكرد و اجلشان سرآمد؛ و چه بسيار افرادى كه منتظر فردا