روزى «اُسامِه» معاملهاى را انجام داد و در آن وعده يك ماهه داد. اين خبر كه به گوش پيامبر (ص) رسيد، ايشان اُسامِه را سرزنش كردند كه اُسامِه چقدر آرزويش دراز است.«اِنَّ اُسامَة لَطَويلُ الْأَمَلِ»[1] آيا اسامه مىداند كه يك ماه ديگر زنده است؟
امروزه جامعه از آن مسيرى كه بايد داشته باشد، فاصله گرفته است؛ حتى معاملاتى كه انجام مىشود، چند ساله است. من معتقدم اينها يك سلسله مسائل استدراجيه است و اگر خداى ناكرده اينگونه باشد، خطر دارد، قرآن مىفرمايد: {/سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لاََ يَعْلَمُونَ [2]/} يعنى گاهى اوقات بندگانم را به استدراج مىكشانم. يعنى رفته رفته آنها را از بين مىبرم و طورى مىشود كه در مسير بدبختى و گرفتارى و خطر قرار مىگيرند. قرآن مىفرمايد: اگر در مسير دنيا قرار گرفتى بترس كه مبادا استدراج باشد. دنيا ظاهرش خوش خط و خال است اما باطنش خراب مىباشد. قرآن مىفرمايد: {/وَ أُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ [3]/} «ما اينجا مهلت مىدهيم كه هركارى مىخواهند انجام دهند، چرا كه نقشههاى ما محكم و دقيق است».