سالهاى سال است كه كار خير و خدمات ديگر انجام دادهام مىخواهم ببينم خداوند با كرمش با ما چه مى كند و به ما چه مىدهد.
شخصى از امام(عليه السلام) سئوال كرد چه كار كنم به مرگ علاقه پيدا كنم؟حضرت فرمودند:آيا كارى براى خود كرده اى يا خير بعد مثال زدند.كسى كه ساختمان ساخته و تمام كارها را انجام داده،دوست دارد كه بداند چه چيزى ساخته است.بنابراين از سخن امام مىفهميم كه كسى كه براى آخرت خود كارى انجام داده و توشه اى فرستاده است،دوست دارد برود و مقام خود را كه خداوند به او عطا مى كند ببيند.
مَنْ زَهِدَ فِي الدُّنْيا هانَتْ عَلَيهِ المَصائِبُ[1]هر كس در دنيا زهد داشته باشد مصيبتهاى دنيا برايش كوچك و سبك مى شود.اين كه مى گويند به دنيا علاقه نداشته باشيد و دل از دنيا بكنيد به خاطر اين است كه همين محبتهاست كه آدم را بيچاره مى كند.محبت و علاقه،نا ديدنى است.خداوند فرمود{/:«وَ السَّمآءِ ذاتِ الحُبُك»[2]/}قسم به آسمان صاحب جذبه و راهها.دنيا هم داراى حُبُك است و حبك ها هستند كه انسان را بدبخت مىكنند.جذبه ها آدمى را گمراه مىنمايند در حالى كه انسان آن را نمى بيند و هر كس هم از يك چيزى لذت مىبرد.يكى از خانه،يكى از ماشين و ديگرى از بچه و اين ها باعث مىشوند كه خداوند را فراموش كند.
مرحوم والد ما حضرت آيت الله حاج سيد سجاد علوى(رحمه الله) نقل كردند در زمان حاج شيخ عبدالكريم(رحمه الله) طلبهاى فاضل و درس خوان