مىبرم و خوشم مى آيد.به شما مژده مىدهم كه آيندهى درخشانى داريد.آن استاد والا مقام مى فرمود:هنگامى كه درس مىرويد جلو بنشينيد و پيشانى استاد را نگاه كنيد زيرا كه روايت داريم نورعلم از پيشانى استاد و از بين دو چشم او بيرون مى آيد.
{a وَ اِنْ شِئْتَ نَبَّاْتُكَ بِاَمْرِ داوُد(عليه السلام) خَليفَةِ الله فِي الْاَرْضِ كانَ طَعامُهُ الشَّعير وَ لِباسُهُ الشَّعْر وَ كانَ اِذا جَنَّهُ اللَيلُ شَدَّيَدَه اِلي عُنُقِه فَلا يَزال قائِما a}ً{a يُصَلّي حَتّي يَصْبَح.a}
مى خواهى تو را به امر داود خبر دهم.او جانشين خدا در زمين بود.غذايش از نان جو و لباسش هم از مو بود وقتى تاريكى همه جا را فرا مىگرفت مشغول مناجات با خدا مىشد.دست مباركش را به گردنش مىبست و نماز مىخواند و ناله مىكرد و ايشان تا صبح استراحت نداشتند.
{a اِنْ شِئْتَ نَبَّاْتُكَ بِاَمْرِ اِبراهيم خَليلِ الرَّحْمن(عليه السلام) كانَ لِباسُهُ الصُّوفُ وَ طَعامُه الشَّعيرُ a}مىخواهى تو را به امر ابراهيم خليل الرحمن خبر دهم لباسش از پشم و غذايش نان جو بود.
{a اِنْ شِئْتَ نَبَّاْتُكَ بِاَمْرِ يَحْيي(عليه السلام) كانَ لِباسُهُ اللّيف وَ كانَ يَاكُلُ وَرَقَ الشَّجَرِ a}مىخواهى تو را به امر يحيى خبر دهم او لباسش از ليف (پوشالها و پوستهاى مخصوص خرما) وغذايش برگ درختان بوده است.{a وَ اِنْ شِئْتَ نَبَّاْتُكَ بِاَمْرِعيسي بنِ مَريَم a}:{a فَهُوَ العَجَب كانَ يَقُولُ اِذامي الجُوع وَ شِعاري الخَوْف وَ لِباسي الصُّوف وَ دابَّتي رِجْلاي وَ سِراجي بِالْلَّيلِ القَمَر وَ صلاي في الشِّتاءِ مَشارِقُ الشَّمْسِ وَ فاكِهَتي وَ رَيْحانَتي بُقُولُ الاَرضِ مِما يَأْكُلُ الوُحُوش وَ a}