انسانى پرده مىافكند و جلو چشمش را مىگيرد.»[1]
امام صادق عليه السلام مىفرمايد:
«دِرْهَمُ رِبا أشَدُّ عِنْدَاللهِ مِنْ سَبْعينَ زَنِيةٍ كُلُّها بِذاتِ مَحْرَم[2]
(عذاب) يك درهم ربا، از هفتاد زنا با زنى كه محرم اوست، شديدتر است».
اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ربا و رباخوار، داد و ستد ربوى، نويسنده معامله و شاهدهاى آن را لعن كرده است».[3]
در علل الشرايع آمده است كه حضرت امام رضا عليه السلام به ابن سنان نوشت: «خداوند متعال ربا را حرام فرمود؛ به دليل اينكه رباخوارى موجب فساد اموال مىشود...».[4]
شكى نيست رباخوارى معاملهاى ظالمانه، ناعادلانه، برخلاف وجدان و فطرت انسانى و برهم زننده نظام اجتماعى است؛ چون از طرفى، طلبكار هر روز بدون هيچ تلاشى بر ثروت خود مىافزايد و از طرف ديگر، بدهكار گرفتار فقر و تنگدستى زيادى مىگردد.
از پيامدهاى رباخوارى، ايجاد فاصله طبقاتى، نفرت و بغض شديد فقرا به اغنياست و آسيب آن براى نظام اجتماعى بشر، بسيار آشكار است و حتى موجب انقلابهاى خونينى مىشود؛ چنانكه بعضى از دانشمندان و محققين، يكى از اسباب پيدايش جنگهاى جهانى را همين اختلاف طبقاتى دانستهاند.[5]
مفاسد عظيم مادى و معنوى رباخوارى علاوه بر اعلام جنگ با خدا و پيامبر اعظم صلى الله عليه و آله و سلم بسيار است؛ از آن جمله:
1. محروميت از آثار خير و بركات معنوى كه در كسب و كار و حركت براى تحصيل معاش است؛ چنانكه پيامبر خدا فرمود: «عبادت هفتاد قسم است كه برترين آن طلب روزى حلال است».[6]