و نيز پدر وفرزند و زن وشوهر مىتوانند از يكديگر ربا بگيرند.
شرائط فروشنده وخريدار
^ مسأله 31 - براى فروشنده وخريدار شش چيز شرط است:
اوّل - آن كه بالغ باشند؛
دوم - آن كه عاقل باشند؛
سوم - آن كه سفيه نباشند، يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكنند؛
چهارم - آن كه قصد خريد و فروش داشته باشند، پس اگر مثلاً به شوخى بگويد مال خود را فروختم، معامله باطل است؛
پنجم - آن كه كسى آنها را مجبور نكرده باشد؛
ششم - آن كه مالك يا اختياردار جنس و عوضى كه مىدهند، باشند مثل پدر وجدّ نسبت به صغير با تفصيلى كه احكام اينها در مسائل آينده ذكرخواهد شد.
^ مسأله 32 - معامله با كودك نابالغ باطل است، مگر آن كه مميّز قريب به بلوغ باشد و يا پدر يا جدّ آن كودك به او اجازه داده باشند كه معامله كند.
^ مسأله 33 - اگر از فرد نابالغ چيزى را بخرد و فرد نابالغ بدون اجازه اين معامله را نموده است، يا چيزى به او بفروشد، بايد جنس يا پول را كه از او گرفته به صاحب آن بدهد، يا از صاحبش رضايت بخواهد مگر اين كه مأذون از مالك پول باشد با شرطى كه قبلاً گفته شد، پس در اين صورت معامله صحيح است و در صورت مأذون نبودن طفل اگر صاحب آن را نمىشناسد و براى شناختن او هم وسيله ندارد، بايد چيزى را كه از او گرفته، از طرف صاحب آن مظالم بدهد.
^ مسأله 34 - اگر كسى با فرد نابالغ معامله كند وجنس يا پول كه به وى داده از بين برود در صورتى كه معامله صحيح نباشد، نمىتواند از نابالغ يا ولى او مطالبه نمايد، اگر مىدانسته كه معامله با آن فرد نابالغ باطل است.
^ مسأله 35 - اگر خريدار يا فروشنده را به معامله مجبور كنند، چنانچه بعد از معامله راضى شود و بگويد راضى هستم، معامله صحيح است ولى احتياط مستحبّ