اعجاز القرآن به آن اشاره نموده‌[1].

و باز در كتاب- حجج النبوه- در پاسخ دوستش كه از او خواسته در باره نظم قرآن كتابى بنويسد اصول آن كتاب را بخوبى شرح داده است ميگويد:

فكتبت لك كتابا اجهدت فيه نفسى و بلغت منه اقصى ما يمكن مثلى من الاحتجاج للقرآن.

يعنى برايت كتابى نوشتم و تمام كوششم را تا نهايت توانم در آن بكار بردم، آن توان و نيروئى كه از همچو منى در احتجاج بقرآن ممكن است.

(ص 147- حجج النبوه) پس از جاحظ:

1- عبد اللّه بن أبى داود سبحستانى متوفى 316 ه كتابى بنام- نظم القرآن- به تبعيت از جاحظ نوشته است.

2- أبو زيد بلخى احمد بن سليمان متوفى 322 ه نيز بهمين نام كتابى در

[1] جاحظ يكى از پيشوايان علم بيان و پركارترين دانشمندان عصر نخستين اسلامى است كه سيصد و شصت اثر ارزنده علمى داشته است و اكثرا باقيمانده او را يكى از عشاق كتاب ناميده‌اند، بيشتر كتابهاى خود را در جلد اول الحيوان با نقدى ادبى فهرست كرده است جاحظ در آغاز كتاب( البيان و التبيين) در وصف على 7 مينويسد و قال على ;-« قيمة كل امرء ما يحسن.» فلو لم نقف من هذا الكتاب الاعلى هذه الكلمة لوجدناها شافية كافيه و مجزئه مغنية ...».

« يعنى- على 7 گفته است« ارزش هر انسانى به نيكوكارى اوست» پس اگر در اين كتاب به چيزى جز همين جمله آگاهى نميداشتم آنرا شفابخش و كافى و پربار و بى‌نياز از هر چيز ديگرى مى‌ديديم و بلكه سخن على 7 را براستى برتر از كفايت و لزوم و رساتر از مقصود مى‌يافتيم زيرا نيكوترين سخن آن است كه اندكش ترا از بسيارش بى‌نياز كند»( ص 83) خواجه عبد اللّه انصارى هم سخن مولى را با عبارت،- آن ارزى كه ميورزى- بفارسى بيان كرده.